تحلیل سبک شناسانه غزلیات یغمای جندقی
سبک شناسی، علمی است که شیوه خاص هر فرد را در بیان آرا و عقاید او بررسی میکند. سبک شناسی لایه ای با رویکرد تحلیل ادبی، متن را در پنج لایه آوایی، بلاغی، نحوی، واژگانی و ایدیولوژی بررسی میکند. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل سبکی و محتوایی اشعار یغمای جندقی از سه منظر فکری، زبانی و ادبی است.
این مقاله براساس مطالعات کتابخانه ای و به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شده است و محدوده موردمطالعه غزلیات یغمای جندقی است.
یغما جزو شاعران سبک بازگشت محسوب میشود، اما مقلد صرف پیشینیان نبود و روش جدیدی را در پیش گرفت. در شعر او انواع سبکها و شیوه های شعری دیده میشود، از نوحه و مراثی گرفته تا طنز و هجو و هزل. او منتقد نکته سنجی است، بطوریکه میتوان شعر او را نقطه اوج تفاوتها و تضادها دانست. او در قالبهای گوناگون از غزل و مثنوی و رباعی گرفته تا نیمایی و سپید، طبع خود را آزموده است.
غزلیات یغما معمولا از نوع غزلیات عاشقانه است که بیشتر در بحر رمل سروده شده است. کاربرد واژههای فارسی از خصوصیات ویژه زبان یغما است. توجه شاعر به آرایه های لفظی مانند «تکرار» زیاد است، اما چندان در قید کاربرد جناس نیست و از نظر تصویر گونه های مختلف صور خیال، بیشترین نوع تشبیهات بلیغ و از نوع حسی به حسی است. استعاره ها بیشتر مصرحه و کنایه ها از نوع ایماء با محوریت تشخیص و زبانی ساده موفق به خلق تصاویری زیبا میشود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.