بررسی جنبه های محیط زیستی طرح احیای تالاب شکارممنوع استیل عباس آباد

تالاب ها در سراسر جهان در معرض تهدیدهای مختلف انسانی و طبیعی قرار دارند، لذا شناسایی دلایل تخریب تالاب ها و استفاده از استراتژی حفاظت و احیای آن ها ضرورت دارد. تالاب شکارممنوع استیل عباس آباد در استان گیلان قرار دارد. اخیرا طرح احیای این تالاب باهدف حفظ کارکرد، تنوع زیستی و توسعه ی ظرفیت های بوم گردی و گردشگری آن مدنظر مسیولین قرارگرفته است. بدین منظور فعالیت های احیایی برای آن در دو فاز ساختمانی و بهره برداری مشخص شده است. این فعالیت ها باید بر اساس برنامه ریزی مناسب، طراحی اصولی و خصوصیات منحصربه فرد تالاب انجام شود. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی جنبه های محیط زیستی طرح احیای تالاب شکارممنوع استیل عباس آباد است. ابتدا جهت شناخت دقیق وضعیت موجود محیط زیست این تالاب مطالعات کتابخانه ای، میدانی و آزمایشگاهی (شیمیایی و میکروبی) انجام شد تا با جمع آوری داده های دقیق تر از میزان عدم قطعیت در تبدیل ابعاد کیفی این ارزیابی به امتیازات کمی کاسته شود. همچنین از ماتریس ارزیابی اثرات سریع RIAM جهت کمی کردن اثرات محیط زیستی ناشی از فعالیت های این طرح استفاده شده است. مطابق با نتایج پژوهش حاضر در مرداد و شهریور سال 1398، میزان فسفات در رسوبات تالاب از 5 تا 60 میلی گرم بر کیلوگرم و میزان نیتروژن از 03/0 تا 57/0 درصد متغیر بود. همچنین میزان فسفات در آب تالاب بین 2/0 و 45/0 میلی گرم بر لیتر و غلظت نیترات برابر با صفر بود. آزمایش های میکروبی نیز بیان گر پدیده ی شکوفایی جلبک میکروسیستیس و آنابنا در این تالاب بود. با توجه به اطلاعات پایه ی حاصل، جمع بندی امتیازات محیط زیستی برای فاز های ساختمانی و بهره برداری طرح احیای این تالاب برابر با 600- و 224+ است. ماهیت امتیاز نهایی در فاز بهره برداری نشان دهنده ی کاهش اثرات منفی محیط زیستی در این مرحله است. به منظور موفقیت آمیز بودن طرح باید راهکارهای مناسب تقلیل اثرات منفی لحاظ شود.