اختلالات خواب در پرستاران: نقش استرس شغلی، ذهن آگاهی و شفقت به خود

بسیاری از مطالعات اختلالات خواب را در  میان پرستاران در سطح جهان بررسی کرده اند، اما مطالعات اندکی به بررسی شناخت عوامل روان شناختی مرتبط با مشکلات خواب در پرستاران پرداخته اند؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی نقش پیش بین استرس شغلی، ذهن آگاهی و شفقت به خود در اختلالات خواب پرستاران انجام شد.

روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان ها و درمانگاه های شهر تهران در سال 1402 بودند. از میان آنها، تعداد 168 نفر براساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه استرس شغلی (1981)، مقیاس ارزیابی ذهن آگاهی (2003)، مقیاس شفقت به خود (2003) و پرسشنامه اختلال خواب (1980) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش آماری رگرسیون چندگانه در نرم افزار آماری  SPSS نسخه 24استفاده شد.

نتایج نشان داد که بین استرس شغلی (636/0=r، 01/0>P) با اختلالات خواب در پرستاران همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. بین ذهن آگاهی (353/0- =r، 01/0>P) و شفقت خود (442/0- =r، 01/0>P) با اختلالات خواب در پرستاران همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 5/40 درصد واریانس اختلالات خواب به وسیله استرس شغلی، ذهن آگاهی و شفقت به خود تبیین می‏شود.

نتایج نشان داد که استرس شغلی، ذهن آگاهی و شفقت به خود می توانند اختلالات خواب را در پرستاران پیش بینی کنند. یافته های این مطالعه به دانش موجود در مورد اختلال خواب در میان پرستاران و به افزایش کیفیت کار و رفاه پرستاران کمک می کند. به علاوه براساس نتایج توصیه می شود که دوره های آموزشی مبتنی بر ذهن آگاهی و شفقت به خود جهت بهبود خواب پرستاران برگزار شود.