فعالیت مهار کننده آلفا-گلوکوزیداز در عصاره متانولی برخی از گیاهان دارویی ضد دیابت در استان سلیمانیه

کنترل هیپرگلیسمی بعد از غذا یک استراتژی مهم در مدیریت دیابت نوع دو و کاهش عوارض مزمن مرتبط با آن است. بنابراین مهار کننده های آنزیم های تجزیه کننده کربوهیدرات مانند آلفا-گلوکوزیداز می تواند در درمان این بیماری مفید باشند. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت بازدارندگی آلفا-گلوکوزیداز برخی از داروهای سنتی در سلیمانیه می باشد.

هشت گونه گیاهی با مشاوره از ادویه ‏ای های معتبر در سلیمانیه تهیه شدند. پس از خشک شدن نمونه‏ ها در هوا و تهیه عصاره متانولی آنها، سنجش آنزیمی به روش میکروپلیت در حضور چهار غلظت مختلف (1، 0/1، 0/01 و 0/001 میلی گرم در میلی لیتر) از عصاره‎ها و کنترل منفی و مثبت انجام شد. در نهایت آنالیز سنتیک آنزیمی و تعیین نوع مهار بر روی عصاره های موثر انجام شد.

در میان یازده گونه گیاهی مورد مطالعه، عصاره های متانولی  .Rheum ribes R.، Rubus idaeus L  و .Salix alba L در غلظت یک میلی گرم بر میلی لیتر، به ترتیب با 1/05±98/13% (0/046=IC50)، 2/11±93/39% (0/085=IC50)، و 1/05±84/46% (0/12=5IC50)، بیشترین فعالیت بازدارندگی را نسبت به آلفا-گلوکوزیداز از خود نشان دادند. در آنالیز سنتیکی مهار آلفا-گلوکوزیداز، عصاره های .Rubus idaeus L  و .Rheum ribes R مهار از نوع مرکب (رقابتی- غیر رقابتی)، و عصاره .L Salix alba  مهار از نوع غیر رقابتی را نشان دادند.

نتایج مطالعه نشان داد که عصاره برگ دو گیاه .Rubus idaeus L.، Salix alba L و عصاره ریشه .Rheum ribes R می توانند پس از انجام تست های کلینیکی مناسب، در جلوگیری از افزایش قند خون بعد از صرف غذا استفاده شوند.