تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر افسردگی، سروتونین و نوراپی نفرین سرم زنان یائسه با کم کاری تیروئید

کم کاری تیرویید به همراه یایسگی اثر مضاعفی بر افسردگی زنان یایسه دارد که فعالیت ورزشی با افزایش میانجی های عصبی منجر به بهبود خلق و خو می شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر افسردگی، سروتونین و نوراپی نفرین زنان یایسه با کم کاری تیرویید بود. 

روش شناسی:

در این مطالعه نیمه تجربی 20 زن یایسه با کم کاری تیرویید 46 تا 57 ساله شهرستان خرم آباد انتخاب و به دو گروه 10 نفره: کنترل(C)  و تمرین ویبریشن کل بدن(V) ، تقسیم شدند. گروهV ، این تمرینات را به مدت 12 هفته و سه بار در هفته، با فرکانس 30 تا 50 هرتز،  با دامنه یک تا دو میلی متر با اعمال 20 تا 30 دقیقه ویبریشن 5 تا 15 دقیقه تمرین اندام فوقانی و تحتانی را انجام دادند. در دو مرحله شروع و پایان مطالعه سطح سروتونین و نوراپی نفرین سرم خون با استفاده از روش الایزا، میزان افسردگی با استفاده از پرسشنامه بک، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی و وزن بدن مورد سنجش قرار گرفت. با توجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از روش های آماری تی مستقل و کوواریانس، در سطح معناداری 0/05 تجزیه و تحلیل استفاده شد.

12 هفته تمرین ویبریشن کل بدن در گروه V باعث افزایش معنادار سطح سرمی سروتونین (P=0.001)، نوراپی نفرین (P=0.001) و کاهش افسردگی (P=0.018) نسبت به گروه کنترل شد. همچنین کاهش معناداری در میزان درصد چربی بدن (P=0.041)، شاخص توده بدن (P=0.044) و وزن (P=0.047) دیده شد.

به نظر می رسد که تمرینات ویبریشن احتمالا از طریق افزایش میزان سروتونین و نوراپی نفرین سرم موجب کاهش افسردگی زنان یایسه مبتلا به کم کاری تیرویید می شود.