آسیب شناسی فرآیند استانداردسازی تجهیزات دفاعی در یک سازمان نظامی- انتظامی

این پژوهش باهدف شناسایی آسیب های فرآیند استانداردسازی تجهیزات دفاعی در یک سازمان   نظامی- انتظامی در سال 1401 انجام پذیرفت و به دنبال ارایه راهکارهای اجرایی جهت مرتفع نمودن آسیب های شناسایی شده است.

این تحقیق از نوع کاربردی و ازنظر ماهیت داده ها آمیخته است. در مرحله کیفی داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان آشنا با موضوع فرآیند استانداردسازی به تعداد 11 نفر و تا حد دستیابی به اشباع نظری، جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل مضمون با کمک نرم افزار مکسکیودا 4 مخلفه ها و شاخص ها شناسایی گردید. در مرحله کمی با استفاده از روش تحلیل اهمیت-عملکرد، آسیب ها مورد ارزیابی و اولویت بندی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش تعداد 22 نفر از خبرگان و نمونه آماری پژوهش در مرحله کمی به صورت تمام شمارش است.

بر اساس اطلاعات جمع آوری شده تعداد 13 مخلفه و 81 شاخص (آسیب) برای فرآیند استانداردسازی اقلام دفاعی آماد و پشتیبانی سازمان شناسایی شد. عدم تربیت نیروی انسانی خبره و متخصص، ضعف در پیوست های فنی و بها ندادن به نیروی انسانی به ترتیب در رتبه های اول تا سوم و تاثیر منفی سیاست های کلان در تجهیزات تست و آزمون در رتبه آخر قرار گرفت.

طبق تحلیل 25 آسیب در ربع اول (تمرکز) قرار دارد و نیاز است سریعا رسیدگی گردد و سازمان بیشتر منابع و انرژی خود را صرف بهبود آن ها نماید. 12 آسیب در ربع دوم (حفظ وضع موجود) شناسایی شده است. برای جلوگیری از اتلاف منابع می توان این وضع را حفظ کرد. 16 آسیب در ناحیه رسیدگی (ربع سوم) افتاده است که این شاخص ها از اهمیت زیادی برای سازمان برخوردار نیست، می تواند در اولویت بعدی سازمان باشد ولیکن لازم است طی یک برنامه کوتاه مدت و با صرف کمترین منابع سطح آسیب را کاهش و یا حداقل حفظ نمود. 28 مورد باقیمانده در ناحیه اغماض (ربع چهارم) قرار دارد که جزء اولویت سازمان نبوده و پرداختن به این آسیب ها باعث اتلاف منابع خواهد شد.