بررسی ارتباط نواهی شرع مقدس با ابعاد سلامت با تاکید بر سلامت معنوی

اسلام با ارایه اوامر و نواهی و با نگرشی چندبعدی، علاوه بر ایجاد معنای زندگی برای فرد به عنوان موجودی هدفمند ابزاری برای خودکنترلی و تعیین سرنوشت، توسط خود فرد فراهم می کند. انسان در ساختاری مرتبط با خدا، خود، دنیا و دیگران، با پذیرش مسیولیت نسبت به این ابعاد، علاوه بر اهمیت ارضای نیازهای فردی و رشد و ارتقای شخصی، خود را نسبت به جامعه و هستی نیز مسیول دانسته و در تک تک لحظات عمر، خود را به دستورعمل اجرایی مجهز می کند تا با نگرشی عمیق و پیش بینی عملکرد خود و اثر آن، مسیری کارآمد، منطقی و عقلانی برای خود بسازد تا به سعادت و کمال نایل شود. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط نواهی شرع مقدس با ابعاد سلامت با تاکید بر سلامت معنوی است.

این تحقیق ترکیبی از مطالعه کتابخانه ای و میدانی است.

میانگین نمرات جمعی نشان می دهد توجه به نواهی شرعی و رعایت آن از سطح قابل قبولی در بین جامعه هدف برخوردار است. بالاترین نمره میانگین جمعی 7/4 موضوع رضایت خداوند بود.

این مطالعه نشان داد هر جا که رعایت نواهی شرعی در جامعه نهادینه شده و برای آنها الگوسازی شده است، توجه و التزام به آنها بیشتر و هرچه در الگوسازی و نهادینه کردن رعایت نواهی توسط امرای جامعه قصور شده، رعایت آن در جامعه هدف کم رنگ تر است. تربیت، تعلق خاطر و پذیرش دستورهای دین است که به عنوان چارچوبی در ایجاد منبع کنترل درونی، عملکرد فرد را هدایت کرده و آرامش و رضایت خاطر را برای او به ارمغان می آورد و ما را به سمت تاثیر مثبت رعایت نواهی شرع بر سلامت وجودی به خصوص سلامت معنوی در افراد رهنمون می سازد.