اثربخشی روش آیدنتیپلی بر بهبود مهارتهای تقلیدی در کودکان اتیسم

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روش آیدنتیپلی بر بهبود مهارتهای تقلیدی در کودکان اتیسم انجام شد.

پژوهش از نوع پژوهشهای مورد منفرد با طرح A-B و پیگیری بود. جامعه آماری این تحقیق کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم مرکز توانبخشی شهر تهران بود. از آن جا که پژوهش، به دنبال موارد خاص و یا غیرمعمول بود، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. بر این اساس 3 کودک که به تشخیص روانپزشک اطفال و روانشناس کودک، علایم و نشانه های اختلال اوتیسم را داشتند، به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش آزمون تشخیص اوتیسم گیلیام (2006) و پروتکل آیدنتی پلی براساس رویکرد فیلیپس و بیوان (2007) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی، درصد بهبودی شاخصهای POD، PND و محاسبه محفظه ثبات روند و میانه استفاده شد.

نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که روش آیدنتیپلی بر بهبود مهارتهای تقلیدی در کودکان اتیسم اثربخش بود.

نتایج نشان داد که آیدنتی پلی به طور قابل توجهی موجب افزایش مهارتهای تقلیدی کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم میشود. بدینترتیب پیشنهاد میشود که از این روش به عنوان رویآوردی جدید و مکمل در حوزه آموزش و توانبخشی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در کنار سایر درمانهای اصلی استفاده شود.