بررسی دیدگاه مدیران سازمانهای حمایتی به زنان سرپرست خانوار و توانمندسازی آنان

این پژوهش، جهت بررسی دیدگاه مدیران سازمانهای حمایتی متولی در توانمندسازی زنان سرپرست خانوار انجام گردید و کوشید بررسی کند که از نظر این مدیران، مفهوم زن سرپرست خانوار و توانمندسازی مبتنی بر چیست و اقدامات توانمندساز این سازمانهاکدام قابلیت ها (رفاهی، دسترسی، آگاهی، مشارکت، کنترل) و دستاوردها (مادی، روانی و اجتماعی) را هدف گذاری کرده اند و این هدف گذاری مبتنی بر چه علتی بوده و چه نقدهایی بر آن ها وارد است.

این پژوهش که به صورت کیفی و با ابزار مصاحبه صورت گرفت، نشان داد که تعریف زن سرپرست خانوار واجد کلیشه های جنسیتی است وجنبه های مختلف توانمندسازی را لحاظ نکرده است.

نگرش مدیران سازمانهای تولی، مبتنی بر رویکرد حمایتی است، نه توانمندسازی و زن سرپرستی یک آسیب دیده شده است و ضمن بی توجهی به حق انتخاب زنان، گرایش به تشویق بر خروج زنان از این وضعیت و ازدواج مجدد آن ها دارند.تاکید سازمانهای متولی تنها بر قابلیت های رفاهی و دستاوردهای مادی است و دیگر قابلیت ها و دستاوردها مغفول مانده اند یا ضد ارزش محسوب گردیده اند.

به همین واسطه، عمده ی برنامه های توانمندسازی بر محور اشتغال و کارآفرینی تعریف شده است و جنبه های دیگر توانمندی تنها به صورت تبعی ملاحظه گردیده اند و یا به طور کل فراموش شده یا انکار گردیده اند. در برنامه های توانمندسازی زنان سرپرست خانوار، به جای هدف گیری جامعه و اقدام در جهت تغییر فضا و محیط زیست این زنان و کلیشه ها و روابط اجتماعی موجد ناتوانمندی آن ها، هر یک از این زنان را به صورت منفرد هدف گرفته است.