اثر متیونین محافظت شده بر فراسنجه های خونی، تولید و ترکیبات شیر در بز های شیرده آلپاین

روند رو به رشد تولید و مصرف شیر بز و فرآورده های آن در صنعت لبنیات مدرن نیازمند بهبود تولید و ترکیب شیر توسط روش های تغذیه ای است. عدم تعادل بهینه پروتیین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه در نشخوارکنندگان می تواند تولید پروتیین میکروبی، راندمان استفاده از نیتروژن، هضم فیبر و قابلیت دسترسی به سطح بهینه اسیدآمینه در روده باریک را محدود سازد. مکمل سازی منابع پروتیینی با تجزیه پذیری پایین کارایی استفاده از نیتروژن و الگوی اسید آمینه بهینه در سطح روده باریک را بهبود می بخشد. اسید آمنیه با منشا میکروبی در صورتی نیاز حیوان را برطرف می سازد که حیوان در حالت نگهداری یا حداقل رشد باشد در صورتی که برای دستیابی به حداکثر رشد یا تولید نیاز باید از طریق پروتیین غیر قابل تجزیه در شکمبه تامین شود، از سویی تولید حداکثری نیازمند مقادیر کافی اسید آمینه های ضروری است لذا برای حمایت از نیاز های فیزیولوژیکی و تولیدی دام استفاده از مکمل اسید آمینه محافظت شده در شکمبه توصیه می شود. اسید آمینه های لیزین و متیونین محافظت شده بیشتر به عنوان اسید آمینه های محدود کننده تولید شیر شناخته می شوند، همچنین متیونین نقش منحصر به فردی را به عنوان اسید آمینه آغازگر در سنتز پروتیین بازی می کند. این مطالعه به منظور ارزیابی متیونین محافظت شده و بررسی اثرات آن بر تولید و ترکیبات شیر در بز های شیری آلپاین انجام شد.

آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با حداقل 15 تکرار در هر تیمار انجام شد، به طوریکه 45 راس بز شیرده آلپاین با روز های شیردهی 200 به مدت 4 هفته به صورت تصادفی به سه جیره آزمایشی شامل: 1- جیره پایه به علاوه 2 گرم متیونین محافظت شده تجاری 2- کنترل (جیره پایه بدون متیونین محاقظت شده) 3-جیره پایه به علاوه 2 گرم متیونین محافظت شده سنتز شده داخل آزمایشگاه، اختصاص یافتند.

نتایج نشان داد پوشش دار کردن متیونین به طور معنی داری موجب کاهش تجزیه پذیری متیونین داخل شکمبه می شود.p<0.001. همچنین اثر تیمار های آزمایشی بر تولید و ترکیبات شیر و همچنین فراسنجه های خونی در بز-های شیرده از قبیل آلبومین،کلسترول،پروتیین کل،گلوکز و تری گلیسرید معنی دار نبود (p>0.05).

نتیجه گیری کلی:

 استفاده از متیونین محافظت شده اگرچه موجب کاهش قابل توجه تجزیه پذیری متیونین داخل شکمبه می شود اما در سطح مزرعه ای اثری بر تولید و ترکیبات شیر و همچنین فرانجه های خونی در بز های شیرده ندارد.