نگرش علامه طباطبایی به سبک زندگی اسلامی و ارتباطات خانوادگی با تاکید بر تفسیر المیزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش علامه طباطبایی به سبک زندگی اسلامی و ارتباطات درون خانواده با تاکید بر تفسیر المیزان به عنوان یک منبع مهم دینی و مهمترین اثر علامه طباطبایی، جهت استنباط دیدگاه علامه در رابطه با سبک زندگی اسلامی و روابط خانوادگی به نگارش درآمده است.

این پژوهش بر حسب هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، توصیفی تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای اسنادی بوده است. قلمرو موضوعی پژوهش، سبک زندگی اسلامی و قلمرو زمانی آن، نیمه اول سال 1402 می باشد.

تعریف علامه طباطبایی از سبک و روش زندگی، همان تعریف دین است و از دیدگاه وی، وصول به سعادت و سبک زندگی پایدار مبتنی بر اعتقاد به خدا، جهان آخرت و تعالیم وحی است و اساسا سبک زندگی حقیقی در نزد علامه، توحیدمدار است. علامه اهم مبانی سبک زندگی اسلامی را شامل توحید محوری، فطرت گرایی و هماهنگی با نظام آفرینش می داند و در ارتباط با سبک زندگی معتقد است که انسان سه نوع وظایف شامل وظایف در برابر خداوند، در برابر خود و در برابر انسان دیگر بر عهده دارد و در این ارتباط، بخش عمده ای از روابط خانوادگی را در بطن وظایف نسبت به دیگران، می بیند؛ همانگونه که هدایت خانواده و روابط خانوادگی را یکی از هشت ویژگی اساسی سبک زندگی اسلامی و مومنانه از جنبه اجتماعی می بیند.

سبک زندگی در وظایف و مسیولیت های زندگی تجلی می یابد و سطحی ترین لایه های زندگی را به عمیق ترین لایه های آن پیوند می زند. اختصاص بهترین اوقات به برقراری ارتباط با خدا، توسل به اولیای خدا، خودشناسی و داشتن روابط عاشقانه همسران به عنوان الگوهای رفتاری در سبک زندگی باید مدنظر قرار گیرد و سه شاخص مهم روابط خانوادگی در قالب سبک زندگی اسلامی شامل اصل تسکین به عنوان اولین عامل حاکمیت توحید در خانواده، اصل مودت به عنوان الزامات و ضرورت های زندگی عاشقانه و رحمت متقابل می باشد. در نهایت، زن در سبک زندگی اسلامی علاوه بر وظایف همسری، نقش مهمی در تربیت اجتماعی، دینی، سیاسی کودکان و همچنین حضور در صحنه های مختلف اجتماعی ایفا می کند و در سبک زندگی اسلامی، زن یک مولفه اثرگذار و فعال است.