بررسی فراوانی اهدای اعضا و ویژگی های اهدا کنندگان دچار مرگ مغزی در بازه زمانی قبل و بعد از شیوع پاندمی کووید-19 در مرکز پیوند بیمارستان رازی رشت

زمینه:

 پاندمی کووید-19 سبب تغییر در زندگی روزمره، اختلال در عملکرد بیمارستانی و خدمات پزشکی به خصوص در بخش پیوند اعضا شده است.

هدف :

این مطالعه به منظور مقایسه تعداد و فراوانی اهدا و پیوند اعضا در بازه زمانی قبل و بعد از شیوع پاندمی کووید-19 در مرکز پیوند شمال ایران انجام شد.

روش ها:

 این مطالعه مقطعی روی 75 بیمار دچار مرگ مغزی در بازه زمانی 3ساله در رشت انجام گرفت. اطلاعات جمعیت شناختی، بیماری زمینه ای، سابقه مصرف سیگار و مواد مخدر، علت منجر به مرگ مغزی، عضو اهدایی، تعداد عضو اهدایی به ازای هر بیمار، نوع عضو پیوندشده و محل انجام پیوند در داخل یا خارج استان ثبت شد. سپس این فاکتورها براساس زمان آغاز پاندمی کووید-19 در ایران، در دو بازه زمانی اول مرداد 1397 لغایت اول اسفند 1398 (دوره قبل از پاندمی) و اسفند 1398 لغایت شهریور 1400 (دوره بعد از پاندمی) مقایسه شدند. اطلاعات ثبت شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 با سطح معنی داری کمتر از 05/0 مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها:

 در مقایسه مشخصات بیماران اهدا کننده در دو بازه زمانی مورد بررسی، میانگین سن بیماران اهداکننده طی پاندمی کووید-19 به صورتی معنی دار بالاتر از سن بیماران قبل از پاندمی کووید-19 بود (001/P<0). در بررسی علل منجر به مرگ مغزی، شایع ترین علت در بازه زمانی قبل از شیوع کووید-19، تروما و پس از پاندمی کووید، علل مغزی عروقی بود (0/010=P). فراوانی توزیع اهدای اعضا و همچنین میانگین تعداد اعضای اهدایی به ازای هر اهدا کننده در طی پاندمی کووید-19 به صورت معنی داری کمتر از تعداد اعضای اهدایی قبل از شیوع پاندمی بود (001/P<0).

نتیجه گیری :

نتیجه این مطالعه نشان داد همه گیری کووید-19 تاثیر قابل توجهی بر روند اهدا و پیوند اعضا در شمال ایران داشته است.