آسیب شناسی فرایند آموزش کارکنان سامانه فرماندهی حادثه در بیمارستان های استان گیلان براساس الگوی سه شاخگی

زمینه:

 آموزش های سازمانی به عنوان ابزاری برای توسعه سرمایه انسانی در نظر گرفته می شوند و آسیب شناسی آن، به عنوان مقدمه تحول سازمانی و فرایندی نظام مند برای شناخت وضع موجود و حل چالش ها و محدودیت های آن است.

هدف :

هدف از انجام این پژوهش، آسیب شناسی آموزش کارکنان سامانه فرماندهی حادثه در بیمارستان های استان گیلان با استفاده از الگوی آسیب شناسی سه شاخگی بود. 

روش ها:

 این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و شیوه گردآوری اطلاعات، با رویکرد کیفی کمی بود. جامعه آماری در بخش کیفی خبرگان در حوزه سامانه فرماندهی حادثه و در بخش کمی تمامی مدیران و کارکنان این سامانه در بیمارستان های استان گیلان به تعداد 548 نفر بودند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند و در بخش کمی پرسش نامه محقق ساخته بود و برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش کیفی از نرم افزار MAXQDA نسخه 2020 و در بخش کمی از نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. 

یافته ها :

نتایج بخش کیفی نشانگر استخراج 55 کد باز، 25 کد محوری و 6 کد انتخابی در قالب سه شاخه فرایندی، زمینه ای و ساختاری بود. نتایج بخش کمی نیز نشان داد در بین شاخه ها، عوامل فرایندی با واریانس و ضریب تاثیر 0/262، آسیب زننده تر از عوامل زمینه ای و ساختاری در فرایند آموزش هستند. 

نتیجه گیری :

نتایج پژوهش نشان داد آسیب شناسی براساس ابعاد سه شاخگی، اقدامی موثر در تشخیص فوریت ها و اولویت های آموزش کارکنان سامانه است و استفاده از این مدل در مواقع بحران می تواند گامی موثر در شناخت نواقص برای حل آسیب های شناسایی شده و اقدامات مطلوب برای آموزش محسوب شود.