تاثیر 8 هفته تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر

امروزه تعادل عاملی مهم در افراد کم توان ذهنی جهت بهره مندی از یک زندگی مستقل می باشد. این افراد به دلیل عدم تکامل سیستم عصبی مرکزی و نقص در مسیرهای حسی حرکتی و نیز به جهت داشتن یک زندگی کم تحرک دچار ضعف در تعادل ایستا و پویا می باشند. بنابراین این مطالعه جهت تعیین اثر 8 هفته تمرینات ثبات عصبی عضلانی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد.

در این پژوهش26 دانش آموز دختر 15-20 ساله کم توان ذهنی آموزش پذیر با میانگین سنی (1/50±17/19)، ضریب هوشی (6/07±61/15)، قد (6/67±157/92) و وزن (12/73±58/9) به صورت نیمه تجربی و هدف مند انتخاب و سپس براساس بهره هوشی در 2 گروه آزمایش (13نفر) و کنترل (13 نفر) به صورت تصادفی جفت شده قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی متغیرهای تعادل ایستا، تعادل پویای پای راست و تعادل پویای پای چپ از طریق دستگاه فوت اسکن ارزیابی شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 24 جلسه و هر جلسه 40 دقیقه تمرینات ثبات عصبی عضلانی را انجام دادند، درحالی که در گروه کنترل مداخله ای اعمال نشد و  آزمودنی ها فعالیت های روزانه خود را انجام دادند. تحلیل واریانس برای داده های تکراری برای تحلیل و بررسی داده ها در سطح معناداری 0/05 مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها نشان داد طی اجرای 8 هفته تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا و نتایج حاصل از تجزیه و بررسی داده های گروه کنترل و آزمایش، تفاوت معناداری در تعادل ایستای گروه آزمایش (P=0/001 و  F=72/54) نسبت به قبل از اجرای دوره تمرینات ثبات عصبی عضلانی به وجود آمد (05/P≤0). همچنین تمرینات ثبات عصبی عضلانی باعث بهبود تعادل پویا راست (P=0/002 و  F=91/90) و تعادل پویای چپ (P=0/001 و  F=61/58) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. بنابراین تمرینات ثبات عصبی عضلانی تاثیر معنادار را بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی نشان داد.

به نظر می رسد باتوجه به یافته های به دست آمده از این پژوهش که تاثیر تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا را بر تعادل دانش آموزان کم توان ذهنی مثبت ارزیابی کرد، به کار بردن این تمرینات می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مورد استفاده قرار گیرد.