الگوی شفافیت سازمانی در نظام اداری آموزش و پرورش

امروزه «دولت شفاف» و «دولت باز» الگوهای نوینی از حکمرانی مطلوب به شمار می رود که بر مبنای آن تمامی روندها و رفتارهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دولت به صورتی شفاف و واضح ارایه می گردد. اگرچه موضوع شفافیت در ادبیات اداری، مفهومی نسبتا نوین است، اما مولفه ای بنیادین در کارآمدی و جلب اعتماد ذی نفعان، شناخته می شود. شفافیت و مسیولیت پذیری ارتباط تنگاتنگی با هم دارند چرا که شفافیت مسیولیت ایجاد می کند. دستگاه های اجرایی به عنوان بازوهای اجرایی دولت، کانون عرضه و سنجش شفافیت به شمار می روند که می توانند به رفع ابهام از عملکرد دولت کمک نمایند. پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظر ماهیت، در زمره پژوهش های توصیفی تحلیلی جای می گیرد که با روش کتابخانه ای و اسنادی به مطالعه تحلیلی، انتقادی و توصیف روابط علی میان متغیرها می پردازد. در این روش همچنین از دانش صریح و ضمنی حاصل از تجربیات سازمانی به منظور تدوین الگو و نقشه راه استفاده شده است. مطابق یافته ها، عوامل موثر بر شفافیت سازمانی وزارت آموزش وپرورش عبارت اند از: مدیریت تعارض منافع، فهم درست و ترویج گفتمان، یکپارچه سازی سامانه ها، عدالت داده ها، تدوین نظام جامع شفافیت رسانه ای و تنقیح مقررات.