تهدیدهای امنیتی و سیاست خارجی در دوران پوتین

فدراسیون روسیه دوران پساشوروی، با تهدیدهای امنیتی بسیاری مواجه بوده است. این مقاله با نظرداشت به رویکردهای فدراسیون روسیه در دوران ولادیمیر پوتین، در پی آن است که به این پرسش اساسی پاسخ دهد که «چرا روسیه در دوران پوتین استراتژی عمل گرایی واقع گرایانه و کدهای رفتاری متاثر از این استراتژی را در عرصه سیاست خارجی در دستور کار خود قرار داده است؟». فرضیه مقاله آن است که «تهدیدهای امنیتی و در پی آن شکنندگی امنیت ملی فدراسیون روسیه در فضای پساجنگ سرد، مهم ترین محرک عمل گرایی واقع گرایانه در سیاست خارجی این کشور بوده است. به نظر می رسد تهدیدهای امنیتی در دو سطح داخلی و خارجی باعث تزلزل پذیری امنیت روسیه در سه سطح داخلی، منطقه ای و سیستمی می گردد و همین مسیله موجب شده است که روسیه پوتین با نگاهی موسع به موضوع امنیت، برای تقابل با این تهدیدها به نوعی عمل گرایی واقع گرایانه در سیاست خارجی روی آورد. یافته های پژوهش نشان می دهد که کدهای رفتاری ویژ ه ای در جهت تامین منافع و امنیت روسیه و کاهش آثار احتمالی تهدیدهای گوناگون بر امنیت ملی به عنوان دستورالعمل عملیاتی و زیرساخت سیاست خارجی این کشور طراحی و اجرایی گردیده اند. در این مقاله روش پژوهش به صورت تبیین تکوینی و تحلیلی و تلاش برای ریشه یابی ارتباط بین متغیرهای وابسته و مستقل مقاله است. قلمرو زمانی تحقیق عمدتا سال های 2022-2012،و قلمرو موضوعی نیز مقوله امنیت و سیاست خارجی را در برمی گیرد.