نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش ششم: سلامت روانی و نسبت آن با امنیت پایدار ملی

امنیت روانی، در ذیل امنیت پایدار ملی قرار دارد و رابطه وثیق آن با سلامت همه جانبه، دربرگیرنده مبانی، اهداف، اصول و ارزش های ناظر بر سلامت روانی است. نسبت "سلامت روانی"،  در "منظومه سلامت همه جانبه"، با "امنیت  پایدار ملی" در این مطالعه بررسی و راهبردها و راهکارهای تحکیم و تعالی آن ارایه شده است.

روش مطالعه، «کتابخانه ای» و تجزیه و تحلیل داده ها، «کیفی» و از نوع «تبیینی» (علی) و «تفسیری» است.

"امنیت روانی" و "سلامت روانی"، در الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، لازم و ملزوم یکدیگر و تحکیم و تعمیق رابطه دوسویه آن ها، باعث پیشرفت و تعالی می باشد. سلامت روانی در منظومه سلامت همه جانبه، معنی و مفهوم پیدا می کند و هماهنگ با سایر ابعاد فیزیکی (جسمانی)، معنوی و اجتماعی سلامت، در امنیت ملی و توسعه پایدار جامعه، تاثیرگذار است. سلامت روان به معنی نبود بیماری روانی نیست بلکه به مفهوم درک فرد از توانایی های خویش برای مواجهه با تنش های عادی و روز مره زندگی، توانایی انجام کار مفید و مثبت و موثر و نیز توانایی مشارکت در جامعه خویش، تعریف می شود.

سلامت (همه جانبه) و امنیت (پایدار) دو نعمت و ودیعه گرانبار و بی بدیل الهی، در جوامع انسانی هستند. تامین، نگهداشت و ارتقای سلامت روانی (افراد و جامعه)، هماهنگ و متوازن با سایر ابعاد سلامت (جسمانی، معنوی، و اجتماعی)، لازمه قطعی و ملازم با امنیت پایدار ملی و پیشرفت در همه شیون جامعه اسلامی است.