بررسی میزان شیوع خشونت خانگی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی - درمانی شهرستان سمنان (1382)

خشونت خانگی رایج ترین شکل خشونت علیه زنان می باشد که تاثیر منفی بر سایر اولویت های بهداشتی مهم نظیر سلامت مادران، تنظیم خانواده، پیش گیری از بیماری ها و بهداشت روان دارد. این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع خشونت خانگی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی–درمانی شهرستان سمنان انجام گردید.
تحقیق حاضر یک پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقطعی می باشد. حجم نمونه،600 نفر و ابراز گردآوری داده ها پرسش نامه خودایفا بود. جهت تعیین پایایی پرسش نامه از آزمون مجدد استفاده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و با محاسبه میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق و نسبی و آزمون های کای – دو، ضریب همبستگی پیرسون، تای – کندال (Kendall’s Tau-c) و اسپیرمن مورد پردازش قرار گرفت.
خشونت فیزیکی با بیش ترین درصد (6/18%) در زنان سمنان و شهمیرزاد، خشونت عاطفی با 7/63% و خشونت کلامی با3/43% در زنان سمنان و خشونت مالی با 72% در زنان سرخه مشاهده گردید. بیش ترین (4/14%) آسیب ناشی از خشونت فیزیکی، کبودی سر و صورت بوده است. 8/15% از نمونه ها اظهار نمودند که به دنبال خشونت، به متخصص اعصاب و روان مراجعه نموده اند. در رابطه با تصمیم شغلی پس از وقوع خشونت نیز3/33% نمونه های شاغل، از مرخصی بدون حقوق استفاده کرده اند. ارتباط معنی دار بین خشونت مالی با سطح تحصیلات زنان (P=0.003)، تحصیلات همسر (P=0.000)، شغل همسر (P=0.005) و سن ازدواج زنان (P=0.003)؛ هم چنین بین خشونت فیزیکی و تحصیلات زنان (P=0.000)، سن ازدواج زنان (P=0.000)، تعداد فرزندان (P=0.000)، تحصیلات همسر (P=0.037)، شغل همسر (P=0.021)، اعتیاد همسر(P=0.000) مشاهده گردید. در سایر موارد ارتباط معنی دار دیده نشد.
تحصیلات پایین، بی کاری و مشکلات اقتصادی شوهر عامل بروز بیش تر موارد خشونت مالی، کلامی و فیزیکی بوده است. هم چنین عواملی مانند دوری از خانواده، انزوای اجتماعی و کمبود ارتباط با دوستان و خانواده و در نتیجه کاهش بهره مندی از حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی این افراد می تواند از عوامل مستعد کننده بروز خشونت در خانواده باشد. افزایش میزان خشونت مالی و فیزیکی در افرادی که در سنین پایین ازدواج نموده اند، ناشی از بی تجربگی زوجین و عدم آگاهی از حقوق طرفین می باشد. هم چنین شیوع خشونت در افرادی که بیش از 7 فرزند دارند، ناشی از فشار مالی بر خانواده است. کنترل فقر و بی کاری، آموزش و آگاه نمودن جوانان قبل از ازدواج در مورد حقوق طرفین و به ویژه زنان می توانند در کاهش بروز خشونت در خانواده مؤثر باشند.