مهارت های ارتباطی مدیران پرستاری و ارتباط آن با رضایت شغلی و اضطراب پرستاران

مهارت های ارتباطی مدیران پرستاری ازجمله عوامل دخیل در رضایت شغلی و اضطراب پرستاران است. مطالعه گستره و ماهیت ارتباط مهارت های ارتباطی سرپرستاران با رضایت شغلی و اضطراب پرستاران از اهمیت فوق العاده برخوردار بوده و می تواند ارتقای عملکرد پرستاران را به دنبال داشته باشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط مهارت ارتباطی مدیران پرستاری با میزان اضطراب و رضایت شغلی پرستاران انجام شد.

مطالعه حاضر توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است که روی 200 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1402 که با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل تمایل به همکاری در مطالعه، سابقه کار بالین بیشتر از 6 ماه و عدم وجود اختلالات روحی روانی بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه چهارقسمتی، که شامل مشخصات جمعیت شناسی، مقیاس های اضطراب اسپیلبرگر، رضایت شغلی مینه سوتا و مهارت های ارتباطی مدیران گردآوری شده و پس از ورود به نسخه 22 نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

بر اساس نتایج، میانگین نمره رضایت شغلی پرستاران (09/6 ± 30/52) در سطح متوسط قرار داشت. میانگین نمره اضطراب شخصیتی (41/5 ± 1/38)، اضطراب موقعیتی (02/7 ± 43/38) و اضطراب کل (10 ± 53/76) مشارکت کنندگان در پژوهش در محدوده پایین تر از سطح متوسط قرار داشت. میانگین نمرات مهارت های ارتباطی غیرکلامی (56/6 ± 06/42)، مهارت های ارتباطی کلامی (08/4 ± 24/37) و مهارت های ارتباطی کلی سرپرستاران (96/11 ± 37/125) نیز نشان دهنده سطح متوسط مهارت های ارتباطی سرپرستاران بود. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، بین نمرات نمره کل مهارت های ارتباطی سرپرستاران با رضایت شغلی (001/0, P< 638/0r=) و اضطراب (001/0, P< 532/0r=) پرستاران ارتباط آماری مستقیم و معنی داری مشاهده گردید.

وفق یافته های مطالعه حاضر، بهبود مهارت های ارتباطی مدیران با افزایش رضایت شغلی و کاهش اضطراب پرستاران همراه است. لذا توصیه می شود مسیولان و متصدیان حوزه مدیریت پرستاری کشور توجه ویژه ای بر مقوله توانمندسازی مدیران سطوح مختلف پرستاری ازنظر مهارت های ارتباطی داشته و مهارت های ارتباطی را به عنوان یکی از معیارهای اساسی انتصاب، انتخاب و ارزیابی ایشان مدنظر قرار دهند.