ناهنجاری های سیستم ادراری در کودکان با پیلونفریت مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا: یک گزارش 10 ساله

نقص تکاملی دستگاه ادراری عامل بیش از 30 درصد عفونت های ادراری در کودکان است. این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری های سیستم ادراری در کودکان با پیلونفریت مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا در طی سال های 1400-1390 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی، کودکان با تشخیص پیلونفریت بستری در بیمارستان کودکان امیرکلا طی سال های 1400 -1390، انتخاب شدند. معیارهای ورود به مطالعه، کودکان یک ماه تا 18 سال، علایم بالینی مثبت پیلونفریت و نتیجه ی کشت مثبت ادرار با روش مطمین بود. کودکان با سابقه جراحی بر روی سیستم ادراری، از مطالعه خارج شدند. جهت تشخیص آنومالی های سیستم ادراری در کودکان مطالعه، انواع تصویربرداری ها از جمله سونوگرافی، DMSA، DTPA، RNC، IVP و VCUG انجام شد.

در 381 کودک مبتلا به پیلونفریت، میانگین سنی 41/3± 37/1 ماه بوده و 337 (88/5درصد) نفر از آنان، دختر بودند. 149 (39/1 درصد) کودک آنومالی های سیستم ادراری داشتند. شایع ترین اختلال بترتیب ریفلاکس وزیکویورترال 112 (75/16 درصد) نفر، تنگی محل اتصال حالب به لگنچه 11 (7/38 درصد) نفر، یورتروسل 9 (6/04 درصد) کودک و دوپلیکاسیون حالب 8 (5/36 درصد)، بود. بین گروه سنی و فراوانی آنومالی سیستم ادراری تفاوت معنی دار (0/40=P)، اما بین جنس و فراوانی آنومالی تفاوت معنی داری یافت نشد (0/3 =P).

براساس نتایج مطالعه حاضر، بیش از یک سوم از کودکان مطالعه دارای آنومالی اورولوژی بودند که شایع ترین عامل آن ریفلاکس وزیکویورترال و حدود یک چهارم انومالی های اورولوژیک دیگر مانند تنگی محل اتصال حالب به لگنچه و یورتروسل بود. توصیه می شود در این کودکان علاوه بر ریفلاکس وزیکویورترال، به سایر انومالی های اورولوژی نیز توجه شود.