دیدگاه دانشجویان دندان پزشکی شهر اصفهان در مورد محیط یادگیری و ارتباط آن با فرسودگی تحصیلی

کیفیت محیط یادگیری در یادگیری فراگیران موثر است و ویژگی های خاص محیط یادگیری بر فرسودگی دانشجویان پزشکی تاثیر می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان دندان پزشکی در مورد محیط یادگیری دندان پزشکی و ارتباط آن با فرسودگی تحصیلی انجام شد.

در مطالعه ی مقطعی حاضر در سال 1400 به بررسی دانشجویان دندان پزشکی عمومی شهر اصفهان از دانشگاه های علوم پزشکی اصفهان و آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) به روش نمونه گیری آسان پرداخته شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه ی «زیرشاخه ی بالینی فرسودگی شغلی» و پرسش نامه ی «محیط یادگیری دانشکده ی دندان پزشکی» از طریق شبکه های اجتماعی واتسپ و تلگرام جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های Mann-whitney U، Kruskal–Wallis ، Spearman و Logistic Regression تجزیه و تحلیل شد (p value < 0/05).

از 300 دانشجوی داوطلب با میانگین سنی 2/72 ± 24/25 ، تعداد 54/7 درصد زن بودند. نمره ی کیفیت محیط یادگیری 0/30 ± 2/922 از 5 ارزیابی شد. بالاترین نمره ی کیفیت محیط یادگیری مربوط به بعد سازماندهی برنامه ی آموزشی (0/45 ± 3/13) بود. نمره ی فرسودگی تحصیلی 0/66 ± 2/61 از 5 گزارش شد. بالاترین نمره ی فرسودگی تحصیلی دانشجویان مربوط به بعد بار اضافی (0/87 ± 3/34) بود. بین کیفیت محیط یادگیری و فرسودگی تحصیلی، ارتباطی معکوس مشاهده شد (0/2- = r و p value <0/001).

دانشجویان دندان پزشکی اصفهان کیفیت محیط یادگیری و نیز فرسودگی تحصیلی خود را در حد متوسط گزارش کردند. با توجه به ارتباط معکوس بین کیفیت محیط یادگیری و فرسودگی تحصیلی، پیشنهاد می شود مداخلاتی در جهت ارتقاء کیفیت محیط یادگیری و به تبع آن کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان در دستور کار قرار بگیرد.