فقدان اسناد حقوقی مدون در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران درخصوص نمایش زن تراز انقلاب اسلامی و تضییع حقوق او بر پرده سینما

وقوع انقلاب اسلامی ایران به عنوان انقلابی عظیم با بنیان دینی و فرهنگی، همه ی عرصه های جامعه ی انسانی ایران را دچار تحولات جدی کرد. سینما نیز که یکی از مهم ترین ابزارهای ایجاد فرهنگ در جوامع است، در این چرخه تحولی قرار گرفت. اما آیا برای مدیریت حوزه سینما نیز مانند سایر عرصه ها قوانین مبتنی بر مبانی دینی و انقلابی تدوین شد؟ آیا در اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران قانون مدونی در خصوص چگونگی نمایش ارزش های انقلابی بر پرده سینما وجود دارد؟ کدام دسته از حقوق زنان بر پرده سینما تضییع شده است؟ در قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران ضمانت اجرایی برای نمایش زن ایرانی به گونه ای که ضد ارزش های اسلامی و ایرانی باشد، در نظر گرفته شده است؟ به نظر می رسد هرچند سینمای ایران از تحولات پس از انقلاب اسلامی بی نصیب نبوده است لکن بسندگی به تغییرات ظاهری و فقدان سیاست های کلان فرهنگی و فقدان قوانین متقن اجرایی باعث شده تا در طول چهار دهه فعالیت دولت های مختلف با سیاست ها، رویکردها و آرمان های متفاوت جریان مدیریت سینمایی دچار اعوجاج شود. پژوهش حاضر در تلاش است با روشی کاربردی با بررسی چهل مورد فیلم سینمایی در طول بیش از چهار دهه عمر انقلاب اسلامی، موارد نقض حقوق زنان در سینمای ایران را نشان دهد و ثابت نماید که این فقدان قانون و سیاست های کلان در عرصه ی سینما باعث شده تا پرده ی سینما از شاکله زن تراز انقلاب اسلامی خالی بماند و این جای خالی با الگوهای متاثر از فرهنگ های بیگانه پر شود و بدین ترتیب مهم ترین عرصه ارایه الگوی زن مسلمان ایرانی از دست برود.