مقایسه ی اثربخشی راهبردهای استراحتی کشش و رهاسازی بافتی بر شدت درد، خستگی و کیفیت زندگی کارکنان مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی

 یکی از اختلالات شایع اسکلتی عضلانی که تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی، سلامت و بازده کاری افراد می گذارد، گردن درد مزمن است. هزینه های سنگین درمان های دارویی و جست وجوی راهکارهای درمانی ساده و کم هزینه امری اجتناب ناپذیر است. تکنیک های کشش و رهاسازی بافتی از راهکارهای موثر در اصلاح اختلالات اسکلتی عضلانی هستند. در این مطالعه، سعی شد که اثربخشی آن ها در کنترل درد و بهبود عملکرد کارکنان مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی بررسی شود.

 در این مطالعه ی نیمه تجربی با گروه های موازی و طرح پیش آزمون پس آزمون، 39 کارمند مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی با میانگین سنی 25 تا 45 سال، به روش غیرتصادفی و دردسترس، از بین کارمندان پشت میزنشین انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی در سه گروه کشش، رهاسازی و کنترل تخصیص یافتند و به مدت شش هفته، مداخلات را دریافت کردند. در ابتدا و پس از شش هفته، شدت درد با معیار دیداری، خستگی کیفی با پرسش نامه ی خستگی چندبعدی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسش نامه ی SF-36 بررسی شد. برای مقایسه ی میانگین ها از آنالیز کواریانس یک راهه استفاده و سطح معناداری 0/05 در نظر گرفته شد.

 مقایسه های درون گروهی نشان داد که شدت درد، کیفیت زندگی و خستگی در هر دو گروه مداخله، به طور معناداری بهبود یافته است (0/05P<). تمرینات کششی و رهاسازی، هر دو بر بهبود متغیرها تاثیر معناداری داشتند (0/05P<)؛ اما برتری با گروه تمرینات رهاسازی بود.

 شش هفته تکنیک رهاسازی و کشش در بیماران دچار به گردن درد مزمن غیراختصاصی، باعث کاهش درد و کاهش خستگی و افزایش کیفیت زندگی آن ها می شود.