تجارب زیسته معلمان از تبعیض در آموزش و پرورش شهرستان ماهنشان

وقتی افراد با نقش و موقعیت برابر از مزایای نابرابر برخوردار می شوند، تبعیض رخ داده که علاوه بر خود تبعیض احساس تبعیض نیز در همه جوامع و سازمانها از جمله در آموزش و پرورش وجود دارد. پژوهش حاضر، به بررسی تجارب زیسته معلمان از تبعیض در آموزش و پرورش شهرستان ماهنشان پرداخته است.

رویکرد پژوهشی این پژوهش کیفی می باشد بدین صورت که با استفاده از رویکرد کیفی (روش پدیدارشناسانه) با روش نمونه گیری ملاک محور با تعدادی از معلمانی که دارای تجربه تبعیض در آموزش و پرورش ماهنشان بودند به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب و مصاحبه های نیمه ساخت یافته انجام گرفت؛ در مجموع، در این پژوهش با پانزده نفر از معلمان شهرستان ماهنشان به عنوان مشارکت کنندگان، مصاحبه انجام گرفت پس از انجام مصاحبه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش پدیدارشناسی مبتنی بر مدل گران هایم (2004) تحلیل شدند؛ به منظور بررسی روا یی و تضمین د قت علمی روند و نتایج تحقیق به دست آمده از معیارهای خود بازبینی محقق و کنترل اعضا استفاده گردید.

یافته های حاصل از پیاده سازی و تحلیل مصاحبه ها به روش پدیدارشناسی نشان می دهند مواردی چون؛ عدم توجه به رفاه فرهنگیان (با 4 مقوله)، تاثیر سیاست در انتخاب افراد برای پست ها (با 2 مقوله)، بی عدالتی در سازمان دهی معلمان و انتقالی (با 2 مقوله)، تبعیض در پرداخت اضافه کاری(1 مقوله)، بی عدالتی در تقسیم امکانات بین مدارس (با 2 مقوله)، نادیده گرفتن وجهه معلم (با 1 مقوله)، نشان دهنده وجود بی عدالتی و تبعیض در منطقه آموزشی مورد نظر می باشد.

برای تحقق عدالت در آموزش و پرورش شهرستان ماهنشان، توزیع عادلانه نیروی انسانی تحصیل کرده و فرهنگیان مجرب، پرهیز از سیاسی نمودن مدیریت ها و نهادینه نمودن ثبات مدیریت، ایجاد زمینه مناسب برای بهره مندی معلمان از امکانات رفاهی مطلوب و ایجاد فرصت های مناسب برای ادامه تحصیل فرهنگیان، ضرورری است.