بی اشتیاقی اخلاقی و اضطراب کرونا در پیش بینی اهمال کاری شغلی با میانجی گری سرسختی روان شناختی

 اهمال کاری عاملی است که بر نگرش و رفتار کاری افراد تاثیر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بی اشتیاقی اخلاقی و اضطراب کرونا در پیش بینی اهمال کاری شغلی با میانجی گری سرسختی روان شناختی انجام شد.

 روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 تشکیل داد. از این جامعه نمونه ای به حجم 160 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به پرسشنامه های اهمال کاری شغلی، سرسختی روان شناختی، بی اشتیاقی اخلاقی و اضطراب کرونا پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزارهای SPSS 25 و Lisrel 8.8 استفاده شد.

ملاحظات اخلاقی: 

محرمانه بودن پرسشنامه ها، رضایت آگاهانه شرکت کنندگان در پژوهش و اختیار خروج از آن رعایت شده است.

 نتایج نشان داد بی اشتیاقی اخلاقی و اضطراب کرونا بر اهمال کاری شغلی اثر مستقیم و معنی داری دارد. همچنین اثر غیر مستقیم بی اشتیاقی اخلاقی و اضطراب کرونا با میانجی گری سرسختی روان شناختی تایید شد.

 با توجه به یافته های به دست آمده به مشاوران و روان شناسان، برگزاری کارگاه های آموزشی مبنی بر آموزش مقابله با بی اشتیاقی اخلاقی، مدیریت استرس و اضطراب جهت کاهش اهمال کاری توصیه می گردد.