اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح mRNA پیزو-1 بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رت های دیابتی

پیزو-1 یک کانال کاتیونی حساس به نیروی مکانیکی است که با بروز چاقی و اختلالات همراه با آن از قبیل مقاومت به انسولین ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفتهHIIT بر سطوح mRNA پیزو-1 بافت چربی و HOMA-IR در رت های دیابتی بود. بدین منظور، 20 سر رت نر نژاد ویستار انتخاب و با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. آن گاه، موش ها دیابتی شده به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (10 سر در هر گروه) تقسیم شدند. رت های دیابتی در گروه تجربی در شش هفته تمرینات تناوبی شدید دویدن روی تردمیل در سرعت بیشینه با تناوب های تمرینی 40 ثانیه ای با 2 ثانیه استراحت فعال بین هر تناوب، 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. همه رت ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شده و شاخص های مورد بررسی با استفاده از روش آزمایشگاهی مناسب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد اجرای شش هفته HIIT ضمن افزایش معنی دار mRNA پیزو-1 بافت چربی، با کاهشی معنی دار در سطوح سرمی انسولین ، گلوکز ناشتای خون، HOMA-IR و وزن بدن همراه بود. علاوه بر این، اجرای شش هفته تمرینات تناوبی شدید با کاهش معنی دار وزن بدن در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بوده است. در مجموع، چنین به نظر می رسد اجرای شش هفته HIIT ضمن بهبود ترکیب بدن، ممکن است به واسطه افزایش سطوح پیزو-1 در بهبود مقاومت به انسولین نقش داشته باشد.