بررسی کانی سازی اورانیوم در گرانیتوئیدهای محدوده چاه جوله، ایران مرکزی و راهکارهای زیست محیطی آن

منطقه چاه جوله در شمال شرق شهرستان یزد و در زون ایران مرکزی قرار دارد. رخنمون های سنگی منطقه شامل لوکوگرانیت زریگان، توده کوارتز دیوریت و دایک های دیاباز می باشد. بخش هایی از لوکوگرانیت زریگان تحت تاثیر متاسوماتیسم سدیک قرار گرفته است و به آلبیتیت تبدیل شده است که میزبان کانی سازی اورانیوم شامل فازهای اکسیدی U- Ti (دیویدایت- تیتانومگنتیت) می باشند. طبق مطالعات ژئوشیمیایی آلبیتیت ها غنی شدگی از آلکالی هاAl2O3, U, Th, Nb, REE نشان می دهند. نمودارهای عنکبوتی نیز غنی شدگی از Ba, Th, U, Zr, Sr, Nb, Ce و تهی شدگی از Rb, Pb, Zn, Cr, Ni را نشان می دهند، این غنی شدگی احتمالا نشان دهنده شرکت پوسته قاره ای در تکوین ماگمای مولد لوکوگرانیت می باشد. طبق مشاهدات صحرایی، مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی احتمالا رخداد کانه زایی اورانیوم در منطقه چاه جوله وجود دارد و این کانه زایی در ارتباط با آلبیتیت های پست- ماگماتیک می باشد. استخراج اورانیوم به ویژه در شرایط آب و هوای خشک و زهکشی ضعیف حاکم بر محدوده چاه چوله می تواند پیامدهای زیست محیطی داشته باشد و اقدامات زیست محیطی برای جلوگیری از آلودگی باید انجام شود.