اثر تنوع صادراتی بر نابرابری درآمد: شواهدی جدید از کشورهای با ریسک سیاسی بالا و پایین

تنوع صادرات یک اقدام پیشگیرانه در برابر شوک های تجاری است که به صورت افزایش در تعداد کالاهای صادراتی و کاهش وابستگی یک کشور به یک منبع برای صادرات تعریف می شود و می تواند به ثبات اقتصاد کلان و بهبود فضای کسب وکار کمک کند. این شاخص، جنبه اساسی از فرآیند توسعه نه تنها برای دولت های رانتیر بلکه برای تمامی کشورها محسوب می شود که می تواند از طرق مختلف نابرابری درآمد را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر تنوع صادرات بر نابرابری درآمد و تاثیر ریسک سیاسی بر تعامل میان این دو متغیر، در 81 کشور با ریسک سیاسی بالا و پایین با استفاده از الگوی داده های تابلوئی کوانتایل بااثرات ثابت طی سال های 2019-2000 انجام شد. نتایج نشان داد که تنوع صادرات، نابرابری درآمد را در هر دو دسته کشورهای مورد بررسی، افزایش می دهد. بااین حال اثر آن بر نابرابری درآمد درکشوهای با ریسک سیاسی بالا بیشتر است که این نتیجه نشان می دهد، درکشورهای با ریسک سیاسی بالا، به علل مختلف مانند موانع تجاری و محدودیت بازگشت درآمد صادرات به داخل، هزینه های تنوع صادرات بالا است؛ لذا در این کشورها استفاده از نیروی کار ماهر باشدت بیشتری برای جبران هزینه های متنوع سازی صورت گرفته و سبب ایجاد شکاف دستمزدی و نابرابری بالاتر شده است. صنعتی شدن و افزایش درجه بازبودن تجاری به طور معناداری نابرابری درآمد را کاهش و سرمایه گذاری مستقیم خارجی، نابرابری درآمد را در هر دو دسته کشور افزایش می دهد. تولید ناخالص داخلی سرانه اثر غیرخطی به شکل U معکوس بر نابرابری درآمد دارد که نشان می دهد، فرضیه کوزنتس تایید می شود.