آثار تربیتی غیبت امام زمان

پروردگار جهانیان برای تربیت انسان ها، انبیا و اولیایی را فرستاد تا بشر زیر سایه تربیت آنان به کمال برسد. این سلسله از اول خلقت شروع شده است و تا پایان ادامه دارد؛ اما در طول این مسیر، علل و عواملی مثل جهل، غفلت، سکوت و یا ناسپاسی مردم، به تغییراتی منجر شد؛ تا جایی که آخرین امام معصوم از دیدگان غایب گردید. غیبت با ایجاد حس نیاز به امام، از جهاتی سبب تربیت انسان ها خواهد شد و ایشان را به رشدی خواهد رساند که آماده پذیرش ولی الاهی شدند و غیبت پایان یابد. از این رو، شناسایی آثار تربیتی غیبت، برای پذیرش آن ها بسیار مهم می نماید که این تحقیق به دنبال شناسایی این آثار است.این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و به شیوه کتابخانه ای سازماندهی شده است. این تحقیق، بعد از مفهوم شناسی به آثار تربیتی غیبت در بعد فردی و اجتماعی در آیات و روایات پرداخته است. نتایج تحقیق عبارتند از: آثار تربیتی غیبت در بعد فردی: 1. خودسازی و آمادگی فردی؛ 2. به یاد امام بودن؛ 3. عدل طلبی؛ 4. دعا برای تعجیل در ظهور؛ 5. تقوا و دوری از گناه؛ 6. نظم و برنامه ریزی؛ 7. دین شناسی بنیادین. آثار تربیتی غیبت در بعد اجتماعی عبارت است از: 1. ظلم ستیزی و اصلاح طلبی؛ 2. آمادگی و جهاد؛ 3. زنده کردن امید به آینده؛ 4. تلاش برای ایجاد حکومت اسلامی؛ 5. مهربانی و خیر خواهی؛ 6. ایثار و فداکاری 7. بصیرت و آگاهی .