اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی (ABBR) بر کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران شاغل در بخش COVID-19

پرستاران در باندمی COVID-19 تحت شرایط فشارزایی قرار گرفتند که لزوم مداخلات روان شناختی- حمایتی را ضروری ساخته است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی بسته آموزشی-درمانی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی بر کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران COVID-19 بود.

این پژوهش یک کار آزمایی بالینی یک سو کور بود. بر اساس مصاحبه بالینی از جمعیت 120 نفر پرستاران شاغل در بیمارستان عیسی بن مریم سانتر کووید 19 شهر اصفهان در زمستان 1399، 30 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. ابزار مطالعه پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون و پرسشنامه سلامت عمومی (PHQ) و بسته آموزشی-درمانی مواجهه ایمن روان شناختی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی بود. داده ها در نرم افزار آماری 24 SPSS  با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه وتحلیل شدند.

میانگین نمرات کیفیت زندگی و سلامت عمومی دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنادار آماری نداشت (p>0.05). بعد از مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 7/74 و 6/72 بود که تفاوت آماری معناداری نداشت ولی نمرات میانگین سلامت عمومی گروه آزمایش و گروه کنترل  به ترتیب 7/31 و 8/38 بود که تفاوت آماری معناداری داشت.

کاربرد بسته آموزشی درمانی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی توانسته است بر مولفه های سلامت عمومی پرستاران تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد؛ ازاین رو توجه به این بسته های آموزشی در برنامه ریزی آموزشی و سیاست گذاری های مدیریت پرستاری پیشنهاد می شود.