اطلاعات بالینی، دموگرافیک و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در استان اردبیل

 لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری خود ایمنی است که در آن ارگان ها و سلول ها تحت آسیبی قرار می گیرند که در مراحل ابتدایی به وسیله اتوآنتی بادی های اتصالی به بافت و کمپلکس های ایمنی ایجاد می شود.
هدف از این مطالعه ثبت اطلاعات بالینی، دموگرافیک و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در مراجعه کنندگان به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) درسال 1400 بود.

 در این مطالعه توصیفی مقطعی، داده های دموگرافیک (سن، جنسیت)، اطلاعات بالینی بیماران (از جمله  اولین تظاهرات بیماری، علائم بالینی و...) و یافته های آزمایشگاهی بیماران (از جملهCBC، ESR، CRP، پروتئین اوری، FANA، Anti dsDNA، C3،  C4،  Anti RO و APS Ab) ثبت شدند.

 اطلاعات مربوط به ویژگی های بالینی 50 بیمار شامل 46 زن (92%) و 4 مرد (8%) با میانگین سن 12.14± 40.78 سال و سن تشخیص بیماری 10.62± 31.76سال مورد بررسی قرار گرفت. شایع ترین شکایت اولیه در بیماران مورد بررسی مربوط به علائم مفصلی ایزوله با 28% بوده است. شایع ترین علائم بالینی مشاهده شده در بیماران مربوط به علائم مفصلی به همراه حساسیت به نور با فراوانی 20 درصد بوده است. ANA، Anti dsDNA مثبت و C3 وC4 کاهش یافته به ترتیب در 88 ، 70 و 26 درصد از بیماران مثبت بود.

 راه اندازی سیستم ریجستری جهت ثبت ساختارمند اطلاعات بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در  هر منطقه جهت سیاست گذاری بهتر برای مدیریت بیماری و دسترسی پزشک معالج به اطلاعات بیماران و استفاده از آن ها در کارهای تحقیقاتی بسیار می تواند کمک کننده باشد.