بررسی و تحلیل مولفه های تفکر فلسفی در باب «شیر و گاو» از کلیله و دمنه

تفکر فلسفی مقوله ای است که کودکان را برای بدل شدن به انسانی اجتماعی و در عین حال، اهل فکر و تحلیل یاری میرساند و موانع شناختی موجود را تا حد زیادی رفع میکند. در واقع، بواسطه آشنایی کودکان با مولفه های تفکر فلسفی، میزان شناخت و گستره درک فردی و اجتماعی آنها رشد پیدا میکند. متون ادبی بویژه آثاری که برای کودکان نوشته شده اند، در تبیین مفاهیم مرتبط با تفکر فلسفی تاثیر شگرفی دارند. در گستره ادبیات فارسی، آثار متعددی خلق شده اند که از مولفه های مرتبط با این مقوله برای تبیین مطالب گوناگون انسان ساز و رشددهنده استفاده کرده اند. در این بین، نصرالله منشی در کلیله و دمنه از این شگردها بهره برداری کرده است. در تحقیق حاضر، اصلیترین و پرتکرارترین شگردهای نصرالله منشی در باب شیر و گاو از کتاب کلیله و دمنه که منجر به تفکرزایی فلسفی گردیده، کاویده شده است تا به این پرسش پاسخ داده شود که روش های تفکرآفرینی فلسفی در باب مذکور از کلیله و دمنه چه بوده است؟

این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

نویسنده سعی کرده است به مولفه های متنوعی از تفکر فلسفی همچون: «تصمیم گیری؛ حل مسئله؛ تجزیه و تحلیل؛ قیاس و سنجش؛ پرسشگری؛ مهارت کشف؛ استدلال» اشاره کند و این شاخصه ها را در مخاطبان بویژه گروه کودکان رشد دهد.

کتاب مذکور از ظرفیتهای لازم برای بازنمایی مسائل گوناگون فردی و گروهی برای مخاطبان عام و خاص (کودکان) برخوردار بوده و میتوان از لایه های فکری مستتر در آن برای تلقین و آموزش غیرمستقیم تفکر فلسفی به کودکان استفاده کرد.