پیش‏ بینی اضطراب مرگ براساس تاب ‏آوری روانی و کیفیت زندگی در سالمندان شهر کرمانشاه

این پژوهش با هدف پیش‏بینی اضطراب مرگ براساس تاب‏آوری روانی و کیفیت زندگی در سالمندان انجام شد. پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی سالمندان مرد بالای 60 سال تحت پوشش اداره تامین اجتماعی شهر کرمانشاه در سال 1402 بودند که با نمونه‏گیری در دسترس تعداد 240 نفر انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ (تمپلر، 1970)، تاب‏آوری روانی (کانر و دیویدسون، 203) و کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) پاسخ دادند. تحلیل داده‏ها با روش‏های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با SPSS نسخه 26 انجام شد. نتایج نشان داد که بین تاب‏آوری روانی و هریک از مولفه‏های آن با اضطراب مرگ در سالمندان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (05/0>P). همچنین، رابطه بین کیفیت زندگی و مولفه‏های آن با اضطراب مرگ در سالمندان منفی و معنادار بود (05/0>P). تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان نیز نشان داد که 41 درصد واریانس اضطراب مرگ براساس متغیرهای پیش‏بین قابل تبیین بوده است. با توجه به نتایج می‏توان به ضرورت تقویت متغیرهای تاب‏آوری و ارتقاء کیفیت زندگی به‏عنوان عوامل تاثیرگذار در کاهش اضطراب مرگ سالمندان پی برد و در این زمینه به تدوین برنامه‏های مداخلاتی اقدام نمود