واکه های بسیط در شعر موزون فارسی

در این مقاله عملکرد واکه های بسیط در شعر و عروض فارسی تشریح شده است. نویسنده با بازاندیشی و استدلال در نمونه های شعر موزون فارسی نشان داده است که اولا تظاهر آوایی واکه های بسیط به لحاظ کیفی و کمی در شعر فارسی دوازده است. ثانیا هم چنان که در آواشناسی میان واج و واج گونه فرق قائل هستیم این مساله در عروض هم دخالت دارد. سوم این که شناخت این واکه های دوازده گانه و نحوه کارکردشان در عروض برای آموزش درست این دانش بسیار ضروری است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از نرم افزار PRAAT تفاوت واکه ها به طور دقیق نشان داده شده است. نتایج کاربردی مقاله معرفی و رفع خطاهایی است که در آموزش این دانش رخ داده است. این خطاها عبارتند از: 1 و 2- خطای تغییر کیفیت واکه به جای تغییر کمیت در خوانش شعر و در نتیجه توصیف اشتباه اوزان. 3- کوتاه دانستن برخی واکه های بلند. 4- خطای ساقط کردن برخی همخوان ها از تقطیع. 5- شکل نادرست طرح های هجایی در کتاب های عروض.