تاثیر امواج الکترومغناطیس ساطع شده از وای فای بر سطوح آنتی ژن سرطانی 9-19 (یک تومورمارکر سرطان تخمدان) و آنتی ژن سرطانی 125 (یک تومور مارکر رحم) در موش صحرایی بالغ ماده

عوامل محیطی از قبیل امواج الکترومغناطیسی اثرات بیولوژیکی و ژنتیکی مختلفی را القا می کنند. یکی از مهم ترین سیستم های فیزیولوژیکی درگیر با میدان های الکترومغناطیسی، سیستم تناسلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی سطوح تومورمارکرهای خونی رحم و تخمدان متعاقب دریافت امواج کوتاه مدت و میان مدت امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از وای فای خانگی هست.

در پژوهش تجربی حاضر 60 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند گروه اول به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. گروه دوم روزانه 1 ساعت به مدت 10 روز در مجاورت امواج وای فای دستگاه ایرانسل قرار گرفتند و گروه سوم به مدت یک ماه روزی 3 ساعت در مجاور این امواج قرار داشتند. پس از گذشت مدت زمان معین، از موش ها خون گیری به عمل آمد و سطح سرمی آنتی ژن سرطانی 9-19، آنتی ژن سرطانی 125 با استفاده از روش الیزا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، آزمون آماری t-test و در نظر گرفتن سطح معناداری P≤0.05 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که اختلاف معناداری در سطح سرمی تومورماکرهای رحم و تخمدان در گروه سوم که در معرض میان مدت امواج وای فای بودند در مقایسه با گروه کنترل و گروه دوم که به صورت کوتاه مدت تحت تاثیر امواج وای فای بودند، مشاهده شد (P≤0.05). اما غلظت این تورمارکرها بین گروه های دوم و کنترل تفاوت معناداری نداشت (P>0.05).

قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیسی بسته به مدت و شدت موج می تواند منجر به تغییراتی در سطح تومورمارکرهای اجزای سیستم تولیدمثلی از قبیل رحم و تخمدان گردد. مطالعات گسترده تری با تعداد نمونه بیشتر و نیز در گروه های انسانی برای نشان دادن خطرات بالقوه قرارگیری در معرض امواج الکترومغناطیس بر سرطان زایی در جنس مونث پیشنهاد می شود.