ارزیابی شاخص های مشارکت اجتماعی در شکل گیری منطقه خلاق شهری در منطقه یازده شهر تهران

امروزه شهرهای جهان در چارچوب اقتصاد جهانی و در قالب ایده های نو و خلاقانه به شدت در رقابت با یکدیگر قرار دارند. از اینرو پژوهش حاضر در راستای این رقابت و با هدف ارزیابی شاخص های مشارکت اجتماعی در شکل گیری منطقه خلاق شهری در محدوده منطقه یازده شهر تهران تدوین شد.

روش شناسی:

 پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی بوده و در سال 1402 در محدوده منطقه یازده شهرداری تهران انجام شد. جمعیت آماری مورد مطالعه بر مبنای آخرین سرشماری نفوس و مسکن، 308.176 نفر بود که بعد از محاسبه فرمول کوکران 6/383 نفر به دست آمد. از میان ساکنان بومی منطقه یازده شهر تهران و با حذف پرسش نامه های ناقص، 374 پرسش نامه مورد تحلیل قرار گرفت. از این تعداد سهم هر محله منطقه یازده شهر تهران 22 پرسش نامه بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای فضایی به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شده بودند. شاخص ها در قالب پرسش نامه محقق ساخته با 38 گویه تنظیم شد و نتایج داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری به منظور تعیین روابط علت و معلول متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تاثیر مشارکت با ضریب مسیر 701/5 تاثیر مثبت و معناداری بر مشارکت اجتماعی داشت. همچنین پایداری مشارکت، عمق مشارکت، نرخ مشارکت و تنوع مشارکت به ترتیب با ضریب های 068/2، 226/2، 088/2 و 429/2 تاثیر مثبت و معنادار بر مشارکت اجتماعی را نمایش دادند. همچنین بهبود مشارکت اجتماعی در منطقه خلاق شهری باعث نوآوری، فعالیت شهروندان، کیفیت زندگی و سرمایه انسانی ساکنان منطقه شد.

از نظر متغیرهای مرتبط با مشارکت اجتماعی، متغیرهای تاثیر مشارکت اثرگذاری بیشتر و پایداری مشارکت اثرگذاری کمتری را در شکل گیری منطقه خلاق شهری دارد. همچنین زیرشاخص هایی همانند عدم تشخیص و جذب توانایی ها و استعدادهای برتر، ضعف در همکاری و مشارکت افراد از اقشار مختلف جامعه منجر به از دست دادن پتانسیل ها و رشد منطقه خلاق شهری می شود.