بررسی وضعیت شاخص های بازآفرینی شهری در شهر زاهدان

بازآفرینی یکی از اثرگذارترین رویکردهای معاصر در حوزه مرمت شهری به علت پرداختن به ابعاد متنوعی از واقعیت شهر است که در دو گروه اصلی ساختارهای کالبدی و اجتماعی طبقه بندی می شود. هدف این پژوهش بررسی وضعیت شاخص های بازآفرینی شهری در شهر زاهدان بود.

روش شناسی: 

این پژوهش از نوع پیمایشی بوده در سال 1402 در شهر زاهدان به انجام رسید. ابزار پژوهش پرسش نامه بود. برای تهیه پرسش نامه به تحقیق درمورد شاخص های مورد تاکید بر بازآفرینی بافت های فرسوده پرداخته شد. تعداد 4 شاخص شرایط اقتصادی-اجتماعی (9 گویه)، وضعیت رونق اقتصادی (8 گویه)، وضعیت زیست محیطی (9 گویه) و وضعیت کالبدی (8 گویه) برای بررسی انتخاب و در قالب پرسش نامه 34 گویه ای با استفاده از طیف 4 گزینه ای لیکرت آماده شد. روایی از طریق توزیع پرسش نامه میان 24 نفر از کارشناسان برنامه ریزی شهری سنجش شد. میزان پایایی شاخص ها با استفاده از آلفای کرونباخ ارزیابی شد. به منظور تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزار SPSS 25 و آزمون T تک نمونه ای و تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) استفاده شد.

شهر زاهدان از نظر بازآفرینی شهری در شاخص شرایط اجتماعی و فرهنگی با میانگین 287/3، شاخص وضعیت زیست محیطی با میانگین 389/3 و شاخص ارتقای کیفیت کالبدی با میانگین 321/3 در وضعیت مطلوب و شاخص رونق اقتصادی با میانگین 715/2 در وضعیت نامطلوب قرار داشت. بین مناطق شهری شهر زاهدان از نظر بازآفرینی پایدار شهری تفاوت معناداری وجود داشت. بیشترین اختلاف میانگین بین مناطق شهر زاهدان متعلق به شاخص بهبود شرایط اجتماعی و فرهنگی و کمترین اختلاف میانگین در شاخص رونق اقتصادی بود.

وضعیت شاخص های زیست محیطی، اجتماعی-فرهنگی و کالبدی مطلوب بوده و شاخص رونق اقتصادی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.