بررسی ارتباط عوامل تنش زای آموزشی و شایستگی آموزشی با اضطراب مدرسه با میانجی گری دشواری در تنظیم هیجان در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر مدل یابی علی اضطراب مدرسه براساس عوامل تنش زای آموزشی و شایستگی آموزشی با میانجی-گری دشواری در تنظیم هیجان در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان منطقه 1 شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. 240 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای در پژوهش شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب مدرسه فیلیپس (1978)، پرسشنامه عوامل تنش زای آموزش معصومی و دشتی (1396)، شایستگی آموزشی دیپرنا و الیوت (1999) و دشواری تنظیم هیجان گراتز و رومر (2004) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج مربوط به شاخص های برازش مدل نیز نشان داد که دشواری در تنظیم هیجان می تواند میانجی روابط بین عوامل تنش زای آموزشی و شایستگی آموزشی با اضطراب مدرسه باشد (01/0>p). بر این اساس می توان نتیجه گرفت باتوجه به اضطراب و توانایی ضعیف برای مقابله با چالش ها در مدرسه، دانش آموزان درمعرض خطر هستند و این یافته می تواند به عنوان پشتوانه پژوهشی برای مشکلات روانشناختی در نوجوانان و دانش آموزان به کار رود.