مقایسه اثرات آنتی باکتریال شالومین II و کلرهگزیدین بر روی باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و استرپتوکوک موتانس

یکی از بهترین روش های شست شوی دهان برای کاهش میکروب پلاک دندانی کلرهگزیدین است، که در حال حاضر به عنوان درمان استاندارد ضد پلاک به کار گرفته می شود. همچنین یکی از ترکیبات فعال ضد میکروبی موجود در عصاره حاصل از موسیر ایرانی، یک فلاونوئید با نام شالومین II می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر آنتی باکتریال شالومین II و کلرهگزیدین بر روی باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و استرپتوکوک موتانس بود.

در این مطالعه آزمایشگاهی، حدود 300 گرم پیاز موسیر سفید از کوه های زاگرس جمع آوری شد. سپس عصاره آبی با اتیل استات (Razi, Iran) با نسبت 50:50، به مدت 10 دقیقه مخلوط گردید. مقاومت میکروبی و حساسیت ضد میکروبی میکروارگانیسم ها با استفاده از E-test تعیین شد. از ترکیب نیم درصد شالومین و کلرهگزیدین 2%، 8 رقت مختلف تهیه شد و بر روی پلیت باکتری ها کشت داده شد. این آزمایش سه بار تکرار شد. سپس پلیت ها در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت انکوبه و از جهت هاله عدم رشد مورد بررسی قرار گرفتند. محل بسته شدن ناحیه، نشان دهنده حداقل غلظت بازدارنده (MIC وMinimum Inhibitory concentration) بود.

MIC مرتبط با کلرهگزیدین در برابر سویه های استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به ترتیبmg/mL  31/0 وmg/mL  16/0 و MIC مرتبط با شالومین II در برابر استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس  mg/mL 95/1 بوده است که از نظر آماری معنادار بود (002/0=p). همچنین مشخص شد که اثرات آنتی باکتریال کلرهگزیدین نسبت به لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در مقایسه با استرپتوکوک موتانس بیشتر بود.

  شالومین II اثرات آنتی میکروبیال بر روی هر دو سویه باکتری داشت و به طور کلی اثر مهاری یکسانی بر روی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و استرپتوکوک موتانس داشته است. با این حال اثرات مهاری کمتری نسبت به کلرهگزیدین 2/0 % داشته است.