شناسایی خطاهای بالقوه فرایندهای دارویی در بخش های اعصاب و روان

خطاهای دارویی از مهم ترین خطاهای پزشکی هستند که با پیشگیری از آنان می توان از بروز زیان های مالی و جانی فراوانی جلوگیری کرد. ازاین رو مطالعه حاضر باهدف شناسایی و تعیین ریسک خطاهای دارویی با استفاده از تکنیک تحلیل حالات و اثرات خطا (FMEA یا Failure Mood and Effect Analysis) به عنوان یک ابزار پیشگیرانه و بررسی ارتباط آن ها با متغیرهای دموگرافیک انجام شده است.

این مقاله یک مطالعه توصیفی _ تحلیلی بوده که به صورت کیفی _ کمی خطاهای دارویی بیمارستان اعصاب و روان مهر خرم آباد در سال 1402 را با کمک تکنیک تحلیل حالات و اثرات خطا ارزیابی کرده است. داده ها از طریق چک لیست ایمنی و بر اساس کاربرگ استاندارد جمع آوری شدند و بر اساس عدد اولویت ریسک (RPN یا Risk Priority Number) میزان خطا محاسبه و تحلیل شدند.

59 حالت خطا در 13 حیطه دارودهی شناسایی شد که بیشترین امتیاز مربوط به گرفتن شرح حال و تاریخچه دارویی و کمترین امتیاز مربوط به انتقال دارو به باکس بود. میانگین نمره ریسک RPN کل برابر 16/10 به دست آمد. ارتباط RPN کل با 7 متغیر دموگرافیک هم بررسی شد که فقط در ارتباط با نوع بخش رابطه معناداری مشاهده شد (001/0>P).

با توجه به فراوانی خطاهای دارویی و لزوم جلوگیری از آنان می توان با روش های پیشگیرانه ای نظیر شرح حال کامل و درست به عنوان مبانی دارودهی، علاوه بر شناسایی و اولویت بندی خطا ها، با ارائه راهکارهای مناسب در جهت کاهش خطاهای دارویی گام برداشت و هزینه های مالی و جانی درمان را کاهش داد.