روابط ایران و قدرت های بزرگ از منظر دیپلماسی انقلابی امام خامنه ای و چالش های پسابرجام

دستاوردهای انقلاب اسلامی محدود به ایران و جهان اسلام نیست. ماهیت نظام جمهوری اسلامی همچون ولایت فقیه، ترکیب دین و سیاست، ماندگاری جمهوری اسلامی برای بیش از چهار دهه با توجه به سیاست های خصمانه اکثر ابرقدرت ها به خصوص آمریکا با نظام ایران، افزایش اقتدار آن و عدم عقب نشینی نظام از مواضع اصولی خود است، اما برخی دیگر از عملکردها در هر دوره ای تحت تاثیر مسائل زمان و مکان یعنی مقتضیات روز داخلی و جهانی و همچنین با توجه به سیاست ها و برنامه های روسای جمهور بوده است. در بررسی شاخص های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دیپلماسی اقتدار یا به تعبیری دیگر دیپلماسی انقلابی عملا مهم ترین گفتمان خارجی جمهوری اسلامی ایران را شکل داده است و نقطه عزیمت این رویکرد دکترین نه شرقی نه غربی امام خمینی (ره)، معمار کبیر انقلاب اسلامی است. همچنین امام خامنه ای هم با توجه به ضرورت حفظ جهت گیری و روحیه انقلابی و دینی در دیپلماسی نیازسنجی به باز تعریف الگوی اصیل دیپلماسی ایرانی- اسلامی در دهه چهارم انقلاب اسلامی مقابل مفاهیم غربی دیپلماسی را مورد تاکید قرار داده اند. لذا سوال اصلی مقاله این است که محورهای عمده الگوی دیپلماسی از منظر امام خامنه ای در روابط ایران و قدرت های بزرگ چیست؟ فرضیه بدین ترتیب مطرح می شود که محورهای عمده الگوی دیپلماسی از منظر امام خامنه ای در روابط ایران و قدرت های بزرگ بر روی چهار محور مانور هنرمندانه و قهرمانانه، برخورد مبتکرانه، عزت، حکمت و مصلحت و دیپلماسی انقلابی استوار است.