بررسی قدرت پیشگویی کنندگی هوش هیجانی و هوش اخلاقی بر کیفیت مراقبت پرستاری در مراکز آموزشی درمانی ارومیه در سال 1402

حرفه پرستاری یکی از مشاغل کلیدی و مهم در محیط های بهداشتی درمانی است. کیفیت مراقبت به عنوان بخش مهم پرستاری، موردقبول بیشتر پرستاران و محققان پرستاری بوده است. کیفیت مراقبت پرستاری از مولفه های مختلف هوش هیجانی، عاطفی و هوش اخلاقی تاثیر می پذیرد. به علاوه ، هوش هیجانی و هوش اخلاقی بر تصمیم گیری بهتر و توانایی حل مشکل نیز تاثیر دارد که این خود بر ارتقای عملکرد پرستاران تاثیرگذار خواهد بود. این مطالعه باهدف تعیین قدرت پیشگویی کنندگی هوش هیجانی و هوش اخلاقی بر کیفیت مراقبت پرستاران، حاضر انجام شد.

مطالعه حاضر که یک پژوهش توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است. جهت نمونه گیری 395 نفر از افراد واجد شرایط که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، هوش هیجانی، هوش اخلاقی و کیفیت مراقبت پرستاران جمع آوری شد. برای تحلیل نتایج توصیفی از شاخص های مرکزی و فراوانی (درصد) استفاده شد. و از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی جهت بررسی رابطه بین متغیرها و پیشگویی و آزمون های تی تست و آنالیز واریانس نیز در نتایج تحلیلی استفاده شد.

نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بین هوش هیجانی و هوش اخلاقی با کیفیت مراقبت رابطه وجود دارد (001/0>P). همچنین هوش اخلاقی و هوش هیجانی قادر به پیش بینی و کیفیت مراقبت می باشند.

با توجه به رابطه مثبت بین هوش هیجانی و اخلاقی و کیفیت مراقبت و با توجه به اینکه هوش هیجانی قابل یادگیری و اکتسابی است به پرستاران توصیه می شود که در کلاس ها و دوره های آموزشی برای بهبود هوش هیجانی حضور یابند. ارتقا و بهبود هوش هیجانی و اخلاقی به حفظ سلامت روان پرستاران در بهبود کیفیت مراقبت پرستاری کمک می کند.