ارزیابی ردپای اکولوژیکی گاز دی اکسیدکربن سوخت فسیلی شهرستان بستان آباد

طی سال های اخیر افزایش جمعیت، کلانشهرها را با چالش های اساسی مانند تغییرات جوی مواجه ساخته است. انتشار روبه افزایش گاز دی اکسید کربن به عنوان اصلی ترین گاز گلخانه ای در جو زمین از مهم ‎ترین علل این نوع چالش به حساب می آید. اما مهم ترین منبع انتشار این نوع گاز سوخت‎ های فسیلی مانند بنزین، گازوئیل و نفت می باشد، که برای تولید انرژی در مناطق شهری به کار برده می شود. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع در این پژوهش سعی شده است تا به بکارگیری روش IPPC و روش محاسبه جای پای بوم شناختی برآورد مناسبی از میزان تولید گاز دی اکسیدکربن از سوخت های فسیلی شهرستان بستان آباد و جای پای اکولوژیکی ناشی از آن انجام گیرد. برای این منظور از داده های آماری سال های 1399-1398 برای شهرستان مورد مطالعه استفاده شده است. نتایج حاصل از ارزیابی و محاسبه حاکی از آن است که میزان استفاده از سوخت های فسیلی مانند بنزین و گازوئیل در شهرستان بستان آباد به خاطر قرار گیری این شهرستان در راه ترانزتی به خصوص طی سال های 1399-1398 روبه افزایش بوده و حجم گاز دی اکسیدکربن منتشر شده از سوخت های بنزین و گازوئیل در سال 1398به ترتیب معادل 1434181 و 3672921 تن و در سال 1399 نیز برابر 1137533 و 4248367 تن بوده است. همچنین طی نتایج به دست آمده ردپای اکولوژیکی این نوع سوخت طی سال های مذکور به ترتیب 5331 و 7/5534 هکتار بوده است. حال آنکه مساحت فضای سبز شهرستان براساس سالنامه آماری در سال 1398 حدود 20/67 هکتار و در سال 1399برابر 1096 هکتار بوده است. که در نهایت با توجه به نتایج حاصل از محاسبات، میزان ردپای اکولوژیک شهرستان، بیشتر از ظرفیت زیستی آن بوده است و برای جلوگیری و کاهش این کار، شهرداری بستان آباد باید تمرکز بیشتری را برای اعمال سیاستگذاری مناسب در جهت توسعه و حفاظت از فضای سبز شهری را داشته باشد.