چالش های رشته اپیدمیولوژی و دلایل مهاجرت اپیدمیولوژیست ها در کشور ایران: یک مطالعه کیفی

با توجه به مهاجرت گسترده افراد تحصیل کرده از جمله در بین اپیدمیولوژیست های کشور، بررسی علل آن بسیار ضروری است. در این راستا، در این مقاله نتایج تحقیق عمیقی با بررسی نقطه نظرات خبرگان این رشته ارائه شده است.

مطالعه حاضر به صورت کیفی با روش تحلیل محتوا انجام شده است. داده ها در تابستان و پاییز سال 1402 از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 32 نفر از اپیدمیولوژیست های کشور جمع آوری گردید. داده ها باتوجه به مراحل پیشنهادی Lundman و Graneheim پس از کدبندی با استفاده از نرم افزار مکس کیودا (MAXQDA) تجزیه و تحلیل شد.

چالش های اصلی رشته اپیدمیولوژی در ایران به شش طبقه اصلی تقسیم بندی شد. در زمینه دانش آموختگان مشکلات در جذب و استخدام به دلیل نبود ردیف شغلی مناسب، مشکلات زیربنایی و ساختاری سیستم، مشکلات پژوهشی و آشنایی ناکافی در مورد عملکرد این رشته به عنوان مهم ترین چالش ها مطرح می باشد و در حیطه دانشجویان مشکلات آموزش، مشکلات ساختاری و زیربنایی گزارش گردید. هم چنین علل اصلی مهاجرت اپیدمیولوژیست ها عدم شایسته سالاری و تخصص گرایی، امتیازات نابجا از جمله اعمال سهمیه جذب نامتعارف، نبود بازار کار و جایگاه برای دانش آموختگان و عدم دریافت حقوق و مزایای کافی بود.

بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد موضوع مهاجرت اپیدمیولوژیست ها به عنوان سرمایه ارزشمند نیروی انسانی، به خارج از کشور یک دغدغه و مشکل جدی است. عدم وجود جایگاه مناسب شغلی و ابهام در مسیر تعالی شغلی به دلیل عدم پایبندی سیستم به نظام شایسته سالارانه و مهارت پرور، انگیزه مهاجرت را در این گروه بالا برده است.