رهیافتی به نظریه شعر انقلاب اسلامی در پرتو سخنان رهبر انقلاب اسلامی درباره شعر

انقلاب اسلامی ایران در سال 1357، حادثه ای چند بعدی بود که کشور ایران را از زوایای گوناگون دستخوش تغییر و دگرگونی کرد. ادبیات و به ویژه شعر که از چند دهه پیش از وقوع انقلاب اسلامی، در خدمت مبارزه با رژیم پهلوی قرار گرفته بود، تحت تاثیر گفتمان انقلاب اسلامی متحول شد. این تحول هم از نظر قالب، فرم، محتوا و...قابل بررسی است. توجه دوباره به قالب هایی چون دوبیتی و رباعی، مضمون یابی های نو در بستر شعرهای عاشورایی، مهدوی، فاطمی و نیز کثرت رویش های جوان حاکی از تحول عمیق شعر فارسی در این مقطع تاریخی است که خود ضرورت پرداختن به تاریخ ادبیات انقلاب اسلامی، سبک شعر انقلاب اسلامی و نظریه شعر انقلاب اسلامی را فرا یاد می آورد. در جستار پیش رو، تلاش می شود با تحلیل و بررسی سخنان حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی، درباره شعر، چهارچوب اصلی نظریه شعر انقلاب اسلامی توصیف شود. بر اساس این بررسی، روشن شد که بر اساس نظریه شعر انقلاب اسلامی، شعری ارزشمند است که معناگرا و مخاطب گرا باشد. معانی مورد نوجه در این نظریه نیز معارف دینی و اخلاقی، مسائل روز دنیای اسلام، ارزش های انقلاب و از این قبیل است. مخاطب گرا بودن شعر در نظریه شعر انقلاب اسلامی نیز بدین معناست که اولا شعر باید در برابر جامعه متعهد و موضع دار باشد و ثانیا در زبانی قابل فهم برای مخاطب آفریده شود.