بررسی وضعیت ویتامین D در مراحل مختلف آبستنی در میش کبوده شیراز

هدف از این تحقیق بررسی وضعیت سرمی ویتامین D در میش های کبوده شیراز در مراحل مختلف تولیدمثلی از جمله جفت گیری، آبستنی و اوایل شیردهی بود.  از تعداد 60 راس میش سالم در سه مرحله نمونه برداری شد.  مرحله اول در زمان جفت گیری، مرحله دوم در اواخر بارداری و مرحله سوم بعد از زایمان بود.  نمونه ها از نظر سطوح 25 هیدروکسی ویتامینD  مورد بررسی قرار گرفتند.  در هنگام زایمان، چند قلوزایی، وزن بره ها و میزان سقط ثبت شد.  نتایج نشان داد که میانگین سطوح سرمی ویتامین D در مرحله سوم نمونه برداری (ابتدای شیردهی) نسبت به مرحله اول (جفت گیری) و مرحله دوم (آبستنی) به طور معنی داری بیش تر بود، با این حال، تفاوت معنی داری در سطوح ویتامین D در بین گروه های غیر آبستن، تک قلو و دوقلو در هیچ یک از مراحل نمونه گیری مشاهده نشد.  سطح ویتامین D در میش های کبوده شیراز در ابتدای شیردهی بالاتر بود.  علاوه بر این، با افزایش تعداد زایش، ویتامین D سرم در میش های آبستن اندکی کاهش یافت.  در مجموع، یافته ها نشان می دهد که حفظ سطح کافی ویتامین D ممکن است در سلامت باروری در گوسفند نقش داشته باشد، زیرا به نظر می رسد بین سطوح ویتامین D و باروری همبستگی وجود دارد.