بررسی فراوانی ازدیاد حساسیت به نیش حشرات (IBH) در اسبان استان خوزستان، ایران

ازدیاد حساسیت به نیش حشرات یک درماتیت راجعه و مزمن اسب است که عمدتا به واسطه واکنش آلرژیک به نیش گونه های جنس کولیکوئیدس ایجاد شده و لذا در مناطقی که امکان رشد این حشرات وجود دارد، شانس مواجهه با بیماری نیز افزایش می یابد.  شرایطی که در استان عمدتا گرم و مرطوب خوزستان (واقع در جنوب غربی ایران) وجود داشته و باعث می شود که دامپزشکان به فراوانی با اسبان واجد نشانه IBH مواجه گردند.  هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی فراوانی ازدیاد حساسیت به نیش حشرات در بین اسبان این استان بوده است.  این مطالعه روی 255 راس اسب نژاد عرب نگهداری شده در 21 واحد اسبداری واقع در 6 شهرستان این استان به انجام رسید.  اسبان تحت بررسی، از نظر داشتن یا نداشتن ضایعات پوستی معاینه گردیده، وجود ضایعات جلدی، همراه با مشخصات فردی دام در فرم های مربوطه به ثبت می رسید.  نمونه های سرم تهیه شده (32 راس اسب سالم و 61 راس اسب واجد ضایعات) از نظر میزان IgE تام با استفاده از آزمایش الایزا، بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده کیت ارزیابی شدند.  نتایج نشان داد که از میان 255 راس اسب بررسی شده، 144 راس (5/56 درصد) واجد نشانه های بالینی IBH بودند.  همچنین ارزیابی های آماری مشخص ساخت که از بین فاکتورهای میزبانی (شامل سن، جنسیت، خط خونی، رنگ پوشش خارجی، امتیاز توده بدنی و نوع کاربری) و فاکتورهای مدیریتی و محیطی (شامل اندازه گله، نحوه مبارزه با حشرات، فاصله اسبداری تا منبع آب؛ فواصل جمع آوری مدفوع در اسبداری و موقعیت جغرافیایی محل نگهداری اسب)، تنها اندازه گله واجد تاثیر معنی دار در میزان ابتلا به IBH بوده است و در سایر موارد، ارتباط معنی داری بین میزان وقوع بیماری و فاکتور ارزیابی شده وجود نداشته است.  همچنین تنایج مشخص نمود مقدار IgE تام در دام های بیمار، بیشتر از اسبان سالم بوده است.  نتایج این بررسی نشان داد که ازدیاد حساسیت به نیش حشرات با فراوانی قابل توجهی در بین اسبان نگهداری شده در اسبداری های استان خوزستان وجود دارد.