تاثیر قرارداد 1975م. الجزایر بر سرنوشت سیاسی کردهای عراق

با نگاهی به تاریخ یکصد سال گذشته کشور عراق مشخص می شود که کردهای عراق در ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور در جایگاه مناسبی نبوده اند. پس از استقلال عراق و استقرار نظام پادشاهی در این کشور، بعضا دولت عراق، خواسته های کردها را نادیده می گرفت. این امر چندین جنبش نظامی را علیه دولت های وقت عراق از سوی کردهای این کشور ایجاد کرد؛ مانند جنبش ایلول در 11 سپتامبر 1961 که به نهضت یازده سپتامبر یا جنبش ایلول معروف شد و مدت 14 سال ادامه یافت. در این دوره، چندین رژیم مختلف در عراق روی کار آمدند و چندین کودتای نظامی رخ داد؛ اما هیچیک از این رژیم ها نتوانستند مشکل کردها و خواسته های آنها را حل نمایند. جنبش یازده سپتامبر نقاط قوت و ضعف بسیاری را تجربه کرد و در پایان این نهضت، کمک و حمایت های دولت وقت ایران به کردهای عراق افزایش چشمگیری پیدا کرد که به نوعی باعث شد دولت عراق وارد قرارداد الجزایر شود. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی جایگاه کردهای عراق در قرارداد 1975م. الجزایر و تاثیر این قرارداد بر سرنوشت سیاسی آنان انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که قرارداد 1975م. الجزایر میان ایران و عراق با وجه المصالحه قرار دادن کردها توسط هر دو طرف در کوتاه مدت برای هر دو کشور دستاوردهایی به همراه داشت؛ اما برای کردهای عراق منجر به نابودی جبهه یازده سپتامبر و آواره شدن تعداد زیادی از ساکنان کردستان عراق به ایران و سایر کشورهای همسایه گردید، همچنین منجر به انشعاب احزاب سیاسی کرد در داخل کشور عراق شد. علاوه بر این با کوچ دادن کردها و عرب سازی مناطق کردنشین، مشکلات زیادی برای کردها در این منطقه به وجود آمد.
با نگاهی به تاریخ یکصد سال گذشته کشور عراق مشخص می شود که کردهای عراق در ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور در جایگاه مناسبی نبوده اند. پس از استقلال عراق و استقرار نظام پادشاهی در این کشور، بعضا دولت عراق، خواسته های کردها را نادیده می گرفت. این امر چندین جنبش نظامی را علیه دولت های وقت عراق از سوی کردهای این کشور ایجاد کرد؛ مانند جنبش ایلول در 11 سپتامبر 1961 که به نهضت یازده سپتامبر یا جنبش ایلول معروف شد و مدت 14 سال ادامه یافت. در این دوره، چندین رژیم مختلف در عراق روی کار آمدند و چندین کودتای نظامی رخ داد؛ اما هیچیک از این رژیم ها نتوانستند مشکل کردها و خواسته های آنها را حل نمایند. جنبش یازده سپتامبر نقاط قوت و ضعف بسیاری را تجربه کرد و در پایان این نهضت، کمک و حمایت های دولت وقت ایران به کردهای عراق افزایش چشمگیری پیدا کرد که به نوعی باعث شد دولت عراق وارد قرارداد الجزایر شود. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی جایگاه کردهای عراق در قرارداد 1975م. الجزایر و تاثیر این قرارداد بر سرنوشت سیاسی آنان انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که قرارداد 1975م. الجزایر میان ایران و عراق با وجه المصالحه قرار دادن کردها توسط هر دو طرف در کوتاه مدت برای هر دو کشور دستاوردهایی به همراه داشت؛ اما برای کردهای عراق منجر به نابودی جبهه یازده سپتامبر و آواره شدن تعداد زیادی از ساکنان کردستان عراق به ایران و سایر کشورهای همسایه گردید، همچنین منجر به انشعاب احزاب سیاسی کرد در داخل کشور عراق شد. علاوه بر این با کوچ دادن کردها و عرب سازی مناطق کردنشین، مشکلات زیادی برای کردها در این منطقه به وجود آمد.