مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز از روی جمجمه و روان نمایشگری بر مهارت های عصب روان شناختی نوجوانان دارای ضربه های مغزی خفیف: یک مطالعه نیمه تجربی

شایع ترین مشکلات ضربه های مغزی، اختلال در مهارت های عصب روان شناختی می باشد. لذا از هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز از روی جمجمه و روان نمایشگری بر مهارت های عصب-روان شناختی نوجوانان دارای ضربه های مغزی خفیف بود.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. جامعه آماری کلیه نوجوانان آسیب مغزی استان اردبیل بودند که در سال 1401-1400 به بیمارستان فاطمی شهر اردبیل مراجعه کردند و در مقیاس کمای گلاسکو نمره 15-13 را دریافت نمودند. از جامعه آماری 45 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 3 گروه 15 نفره (گروه آزمایش 1 و 2 و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایش 1، تحت مداخله تحریک الکتریکی (10 جلسه 15 دقیقه ای)، گروه آزمایش 2، تحت مداخله روان نمایشگری (13 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از آزمون های عملکرد پیوسته، برج لندن و پرسش نامه حافظه گذشته نگر و آینده نگر Crawford و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد.

نتایج نشان داد که بین شیوه های درمانی تفاوت آماری معنادار وجود دارد. جلسات تحریک الکتریکی توانست بر مولفه های توجه پایدار (پاسخ صحیح 961/4F=، 012/0=P و زمان پاسخ 398/2F=، 001/0=P)، آزمون برج لندن (خطا 518/6F=، 004/0=P) و ابعاد کارکرد حافظه (حافظه آینده نگر 943/12F=، 001/0>P و حافظه گذشته نگر 984/5=F، 005/0=P)، تاثیر مثبت داشته و باعث بهبود بدکارکردی شناختی شود.

بر اساس یافته های پژوهش حاضر، استفاده از تحریک الکتریکی مغز به عنوان یک مداخله توان بخشی عصبی، جهت بهبود مهارت های عصب روان شناختی نوجوانان دارای ضربه های مغزی خفیف پیشنهاد می شود.