بررسی الگوی ژن های حدت و مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های کمپیلوباکتریایی حیوانات خانگی

کمپیلوباکتر یکی از عوامل مهم بیماری زای مشترک بین انسان وحیوان است. علیرغم آنکه غالب موارد عفونت های انسان ناشی از خوردن مواد غذایی آلوده که بخوبی پخته نشده اند می باشد ولی از راه های متفاوت دیگری از جمله مدفوعی- دهانی، مصرف آب آلوده غیر بهداشتی و تماس با حیوانات خانگی نیز منتقل می شود. هدف از انجام این تحقیق تعیین فراوانی ژن های حدت و مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های کمپیلوباکتریایی سگ ها و گربه های خانگی شهرستان اصفهان بود. در این تحقیق 100 50 نمونه مدفوع از سگ ها و 50 نمونه مدفوع ازگربه های خانگی با دو روش میکروبی کشت و مولکولی PCR بررسی گردید. در روش میکروبی کشت فراوانی آلودگی کمپیلوباکتریایی در سگ ها و گربه های خانگی به ترتیب 10 و 6 درصد و در روش مولکولی PCR به ترتیب 22 و 10 درصد تعیین گردید. نتایج آزمون مربع کای (تست پیرسون) ارتباط معنی داری بین آلودگی کمپیلوباکتریایی در سگ ها و گربه های خانگی با متغیرهای سن، نوع تغذیه، سیستم نگهداری وآلودگی با سایر بیماری های گوارشی در آزمون مربع کای (تست پیرسون) ارتباط معنی داری نشان داده شد (p<0/01). شایع ترین گونه در همه موارد آلودگی کمپیلوباکتریایی سگ ها و گربه های خانگی ، کمپیلوباکتر ژژونی بود. در آزمایش آنتی بیوگرام تمامی نمونه های جداشده حداقل به یک آنتی بیوتیک مقاوم بودند. تمام سویه های جدا شده به آنتی بیوتیک تتراسایکلین مقاوم بودند. در مورد ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی نیز بیشترین فراوانی ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در گونه ژژونی در مورد blaoxA-61و در گونه کولای در مورد blaoxA-61 و aadE1 مشاهده گردید. از7 ژن حدت مورد مطالعه، تمام ژن ها در کمپیلوباکتر ژژونی وجود داشت اما در جدایه های کمپیلوباکتر کولای تنها 3 ژنcdtA,cdtF وiam1 ردیابی گردید. در نهایت به جهت فراوانی قابل توجه آلودگی کمپیلوباکتریایی در گربه ها و سگ های خانگی، و با نظر به نقشی که میتوانند برای سلامت جوامع انسانی ایفا نمایند، انجام آزمایش های دوره ای اهمیت زیادی داشته و با توجه به شیوع بالای مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه ها مصرف آنتی بیوتیک بر اساس نتیجه آنتی بیوگرام ضروری به نظر می رسد.